ayağa qalxdı.Qarşısına keçib gözlerine baxdı.
-Ne var yene?! Ne isteyirsen, he?! Bezmedin qızı narahat etmekden?!Onsuz da qızın adını çıxartmısan!...
-Bu-senin problemin deyil!-deyib eli ile sinesinden iteledi.
Fexriyye heç ne olmamış kimi ona baxıb sesini azacıq qaldırdı.
-Bizi tek buraxın...
Onlar çıxıb getdikden sonra Fexriyye qalxb onun qarşısına keçdi.
-Ne var?! Yene ne edeceksen?!-quru sesle soruşdu.
-Fexriyye, men...
Danışmaq iqtidarını itirerek qızın gözlerine baxdı.Fexriyye telesik gözlerini ondan yayındırıb 2-3 addım geriledi.
-Sözünü de ve get...
Anar mıxlanmış ayaqlarını gücle qopardıb ona doğrulandı.
-Men...bacarmıram...Bu-menden asılı deyil...
-Sen ne çerenleyirsen?!...
-Men...seni başqaları ile görmeye dayana bilmirem...İstemirem, başa düş...
-Gözüm aydın! Mene ne?! Men senin oyuncağın deyilem ki, menimle istediyin kimi davranasan!-..
Fexriye her sözü xüsusi vurğu deyib tamamlasa da sesindeki titreyiş hiss olunurdu.Her ne qeder öznü soyuq aparmağa çalışsa da onun gözlerinde itirdi.
-Fexriyye, bele danışma...Sene yaraşmır bu...
-Meni bu hala sen getirdin, Anar...
Anar ani hereketle qızın qolundan yapışıb özüne sıxdı.Fexriyye onu itelemeye çalışsa da alınmadı.
-Burax..Burax meni..Burax deyirem...
-Sen kimsen axı?! Kim?! Nedir senin başqalarından ferqin?!...
Anar daha çox özüne esebileşirdi.
-Sen adam olana oxşamırsan deyesen! Bu-rax deyirem!...
Fexriyye çabalamağa çalışsa da dodaqlarına gelen istilikden qolları boşaldı.Anar ellerini qızın beline dolayıb tezeden dodaqlarının dadına baxmağa başladı.Fexriyye ellerini qaldırıb Anarın üzüne apardı.
-Lazım...deyil...
-Özünü aldadırsan,-deyib boynunu öpmeye başladı
-İstemirem, -dese de ellerini boynuna dolayaraq gözlerini yumdu.
Anar tekrar dodaqlarına yumuldu.Fexriyye qarşılqı verse de, beyninde atasınn dedikleri dolaşırdı.Güc tapıb Anara şille vurraraq onu özünden iteledi.Hirsle kabineti terk edib ayaqyoluna doğru yürümeye başladı.Saxlamağa çalışdığı göz yaşları damcılanaraq

<< 1 ... 83 84 [85] 86 87 ... 132 >>