deyil!..
Sevilin “nidalı” intonasiyasını sezib hirsle yerinde eyleşdi.Sevil qayıdıb eyleşse dı, bir gözü Anarla Orxan idi.Her ikisi de bir-birlerini yeyecekmiş kimi baxmaqdan bezmirdiler..
Günorta...
Fexriyye diqqetini işe yönlederek unutmağa çalışırdı.Ele bu zaman içeriye biri gird.Elxan.Üzünde azaecq da olsa göyerti vardı.Nicatla Fidan yene başlarını bulaya-bulaya çıxdılar.
-Bezdim artıq!-Fexriyye dodaqaltı deyinib onun üzüne baxdı.-Eşidirem...
-Eger bir daha o eclafı senin etrafında görsem, günah menden getdi...
Fexriyye elleri ile masaya dayaq vererek ayağa qalxdı.
-Menim heyatıma qarışma..!
-Men senin yaxşılığın isteyirem,-eseble dedi.
-Gözüm aydın! Gedib atama xeberçilik edende bunu düşünmeliydin..
-Fexriyye, başa düş, men demeseydim,onsuz da söz yayılacaqdı...
-Seni ne görmek isteyirem, ne de eşitmek,-sözünü tamamlayıb eyleşdi.
Elxan qezebinden partlamaq derecesine çatsa da, özünü o yere qoymayib çıxdı.
“Lap yaxşı, Fexriyye, bunu sen istedin!”
Qapını döyüb icaze gözlemeden içeri keçdi.Senem başını qaldırıb Elxana baxdı.
-Ne olub yene?!..
-Vallah,bilmirem,Senem xanım...Amma tezlikle tedbir görmeseniz, bax onda olacaq!...
Senem Elxann qerarını gözleyerek ona baxdı.
-Anarı işden azad edin!...
-Sen mene bir şübhe detalını tap getir, gerisi menlikdir!...
Elxanın gözleri parıldadı...
Anar pillekanlarla enende Fexriyyenin hansısa oğlana tebessümle sened verdiyini görüb süretle enmeye başladı.Fexriyye çevrilib getmek isteyende qarşında Anarı gördü.Başını bulayıb o yerden uzaqlaşmağa başladı.Arxasınca Anarın geldiyini anlayıb ayaq saxladı.Anarın qarşısın keçdiyini görerek soyuq halda soruşdu.
-Çox maraqlıdır, ne etdim yene xoşuna gelmeyen?!...
Anarın esebileşdiyini görüb kinayeli tebessüm atdı.
-Sene hele bu da azdır, Anar...Menim adımı çıxartmaq neymiş gör!-deyib getmek isteyirdi ki, Anarı onun qolundan tutdu.-El çek!..
-Meni tanımırsan, Fexriyye...
-Doğrudan?! Bes senin sevgilin seni tanıyırmı eceba?!-soruşub qolunu azad eledi.
-O, menim

<< 1 ... 85 86 [87] 88 89 ... 132 >>