verme!...
-İlqar, yanlışlıq ola bilmez?!...
-Samir, men Anarı senden de yaxşı tanıyıram...
-Heç inanmazdım ki, bir gün Anarı bele veziyyete görecem, heeçç...Kimdir o qız?!...
-Ala gözlü...Adı deyesen Fexriyyedir...Off, Anar, sene dedim axı, dedim ki, bank planından vaz keç, amma seen..
-İlqar?!..Nece yeni?!...Beyem Ağa tapşırıq vermeyib?!
-O, sadece ikimiz arasında seçim etmemizi istedi.Anar menden çevik davrandı...
Samir donub qalmışdı.Ayağa durub tedirgi addımlarla o baş-bu baş addımladı.Gah Anare, gah İlqara baxıb esebileşirdi, amma heç ne deye bilmirdi...
İlqar Anara nezer salıb dirseklerini sdizlerinin üstüne qoydu.Baxışlarını yere cemleşdirdi.
-Anar, men dedim, xeberdarlıq etdim, amma sen hamısını qulaqardına vura-vura getdin...Bu gece soyğun heyeta keçirilir...
Samir dehşetden böyümüş gözlerini İlqara zillese de nitqi quruduğundan heç ne deyye bilmedi...
Malik senedleri hirsle inceleyib Elxana baxdı.
-Sen get!...
Elxn bir anlıq anlaşılmazlığa düşerek Malike baxıb gözünü döydü.Başını silkeleyib özüne qayıtdıqdan sonra bir daha Çmallike baxdı.Kişi onun getmesinde heddinden artıq qerarlı idi.Fexriyyeye baxıb qalxdı.Qız şok keçirmiş veziyyetde idi.Bayaq nece dayanmışdısa, indi de ele idi.
Elxanın toz olmasnı gören Malik ayağa qalxıb qızına şille vurdu.Fexriyye yıxılıb yavaş-yavaş özüne qayıdırdı.Eli ile yanağını tutub gözleimden yaş damcı-tdamcı süzülmeye başladı.
-Meni qızım-polisin qızı gedib bir oğrunu sevib?! Dağıl, ay dünya, dağıl!...
Fexriyye gücle ayağa qalxaraq ağzından her bir kelmeni kelbetinle çıxardaraq gğz yaşı içinde danıışmağa başladı.
-Ata...Men...Belke...O...Sehv...Ata, belke ele deyil?!...
-Men sabah öyrenecem eledir, ya yox! Amma sen işe getmiresn!..
-Nee?!! Ata...Nolar..Eleme..İstemirem....
-Neyi istemirsen?!
-Men...işsiz qalmaq istemirem...
Malik qızın hıçqırıqlarına daha da esebileşib elini qaldırsa da ele havada asılı qaldı.Aysu ile Murad qorxxu ile atalarına baxırdılar.Hirsinden dodaqlarını gemirib elini berk

<< 1 ... 88 89 [90] 91 92 ... 132 >>