kesirdi.Özüne qezebli idi. Güzgüye atılan yumruqdan çilik-çilik olub çanağa düşen qırıntılarını nifretle izledi.Elinden qan sızıdasa da sanki vecine deyildi.
Qapının döyülmesinden sesini püskürmüş vulkan kimi qaldıraraq
—RAHAT BURAX!-deye qışqırdı.
İsti duşu açıb paltarlı içeri girdi.Şırhaşırla üst-başına tökülen isti su içindeki yanğın ateşini daha da alovlandırırdı.
“Axı niye mehz o?! ...Ni-yeeee?!...”
Yarım saatdan sonra zala girende “yağışdan çıxıb yağmura düşmüş” veziyyetde idi.Onun tamamile yaş içinde olduğunu gören Samir heyecan ve narahatçılaq yaxınlaşdı.
-Anar..
-Qarışma!-dkeskince deyib İlqara baxxdı-Men hazıram!...
-Anar, sehv edirsen...
-Menim sehvlerim özüme qalıb, Şahmatist!!!-az qala qışqırırdı.
İlqar qezeble gelib onun qarşısında dayandı.Samir kenara çekilib gerginlikle izlemeye başladı.
-Anar, lazım deyil...
-Menim borcum var...
-Cehenneme borcun var, lazım deyil..! Bunu behane getirme..!
-Men qerarımı verdim-BANK SOYULACAQ!...
-İt kimi peşman olub da sürünmesen razıyam...
Samir İlqarın son sözlerine diksinib gah ona, gah da Anara baxdı...
...Amma...
Seher tezden bankı lerzeye getiren bir xeber her kesi şokdan da beter elemişdi...
Fexriyye öz kabinetinde tek-tenha, Sessiz-semirsiz eyleşib göz yaşlarını axırdırdı.
“Axı niye, Anar, niye?!...”
Anargil artıq Moskvada idiler...
Anar avtobusun penceresinden seyr ederek kederli sesle pıçıldadı:
“Bağışla meni...Bağışla, Fexriyye...”
5 AY SONRA...
SENTYABR, 2007-Cİ İL.BAKI...
Eslinde bank tam soyulmamışdı.Hetta polisler bele bu işe mat-meettel qalmşdlar.Ortalığa buraxılmış faktlar esasında “Ağa” leqebi mafioz başçısı tutulub hebsxanaya gönderilmişdi.Heç kes Anarın niye bele addım atdığını anlamırdı.Şifreler ise İmranın masasının üstüne qoyulmuşdu...
Fexriyye bu aylar erzinde özünde güc taparaq ayaqda durmağa çalışırdı.Her defe unutmağa çalışsa da lifte girende ve yaxud arxive daxil olnada xatireler göüzünü önüne gelib dururdu...
Elxan artıq liftle arxivve kamera quraşdırmaqla

<< 1 ... 90 91 [92] 93 94 ... 132 >>