boşaldan sen deyildin beyem?!...
-Şahmatist, başlama görek...Başım partlayır onsuz da...
İlqar başını bulayaraq onun yanında eyleşşdi.Elini uzadıb alnını yoxladı.Anar bu an keçmişi xatırladı.
O, xestelenende İlqar ona nece baxırdı.İxtiyarsız dodaqlarına xefif tebessüm qondu. İlqar da xatırlamışdı.Birden üzü ciddileşib xeberdarlıq tonunda seslendirdi.
-Anar, o-senin ekizindir...
Anar zorla dirseklenib İlqara key-key baxırdı.
-Nece yeni-ekizim?!...
-He, ekizindir....Bütün analizler bunu tesdiqleyir...
-Men..men...Onunla görüşmeliyem...
-Anar, o artıq burdadır-Moskkvada...Adı Refael...Lavinin emisi onu vaxtile bir qrup insanın elinden alıb öz övladı kimi böyütmüşdü...Zennimce uşağı hansısa beynelxalq şebekeye satmaq fikrinde idiler...Daha heç ne bilmirem, soruşma da...
-Bes...özü bilir?!...
-He...
-İlqar, men qorxuram...
-Menim tanıdığım Anar qorxmaz...
-İlqar, senin böyütdüyün Anar artıq mehv olub...Mene bax! Bu-menem?! Menem?!...
SENTYABR, 2007-Cİ İL.BAKI...
Fexriyye nin gözleri dolub daşırdı.Yaxşı ki kabinetde heç kim yox idi.Nicatla Fidan işe bir az gecikecekdiler...
-Bacarmıram artıq, bacarmıram...Axı niye?!-başın masaya qoymuş qollarının üstüne dayadı-Alınmır, unutmağa çalışıram, amma alınmır...
Qapının sesinden celd özünü toplamaq isteyende Elxanı görüb esebileşdi.Qalxıb onun qarşısına keçerek gözlerinin içine qezeble baxdı.
-Ne var yene?! Menim halme görmeye gelmisen?!...
-Fexriyye...
Elxan sözünü ne başlada bildi, ne de bitire.Fexriyyenin gedişini çaresiz baxışlarla izlemekden başqa elinden heç ne gelmedi...
SENTYABR, 2007-Cİ İL . MOSKVA...
Seherden bir xeyli keçmişdi.Anar gerginlikle gah divandan qalxıb o baş-bu baş gezib dolaşır, gah da tezeden divana çökerek barmaqlarını bir-birine keçirdirdi.Samir onnun halına baxıb gülümsemeyini zorla saxlayırdı.
Qapının açılması ile Anar ildırrım vurmuş kimi yerinden dik atıldı.Zala keçen İlqarın ardnca gelen “ekiz”ini dörende içinden titreme keçdi...
P.S. Ekizlerin söhbetini

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 132 >>