he, ne?!...Heç ne!...
Fexriyye qezeble sözünü bitiirb arxivden çıxdı.Kabinete girib masa arxasına keçdi.Onun aqressiv halını izleyen Fidanla Nicat bir-birlerine narahatçlıqla baxıaraq çaresiz halda başlarını buladılar.
-Fexriş..
-Yaxşıyam, Fidan!
Qızın keskin cavabından diksineön Fidan tekrar Nicata baxdı.Nicat başını elleri ile tutub berk sıxırdı.Birden elini zerble masaya ele çırpdı ki, qızlar diksinerek dehşetle ona baxdılar.
-Fexriyyye, yeter artıq! Anar cehenneme vasil oldu, sense...Etrafa bax, heyat davam edir...Sen niye bunu bize yaşadırsan axı?!...
Nicat sözünün davamını getire bilmeyib kabineti hirsle terk eledi.Onun gedişini hezm etmeye çalışan Fexriyye bir de Fidanın gedişi ile çökdü...
Axşam...
Anar heyecanla dolaşıb dururdu.İlqarın baxışlarını öz üzreinde hiss etse de vecine almırdı.Ayaq saxlayıb göydelene nezer saldı.
-İlqar, men..men..men..
-Ne?!..
-Qorxuram...Onu incitmekden qorxuram...
-Onsuz da incitmisen, incidirsen hele de!
Anar İlqara baxıb çaresiz baxışları ile razışlaşmaqdan başqa yolu qalmadı.Bir az gözlemeye qerar aldı.Budur, Fexriyye ...Onun halını gören Anarın veziyetini tesevvüre tmek çetindir (heç bilmirem nece yazım ki, tebii alınsın) Titreyirdi sanki, içindeki qefesden azad olmaq isteyyirdi.Nefes almağ unutmuşdu...
Qızın daxil olduğunu görende özünü saxlaya bilmeyib addımını atmaq iteyirdi ki, İlqar eli ile çiynini tutub saxladı.
-Sebr...
Fexriyye qapını açan Lavine tebessüm edib içeri keçdi.Divanda eyleşib ona baxan Lavinin sözlü biri olduğunu anlayıb soruşdu:
-Lavin, ne oldu?! Danş görüm...
-Fexriyye, bilirem,sehv etmişem, amma...
-Amma ne, Lavin?! Allah eşqine, qorxutma meni...
Qapının zengi çalındı.Fexriyye dik atılıb Lavine baxdı.Üreyi bemberk döyünmeye başladı.Lavin ayağa qalxıb ona baxdı.
-Bağışla meni,-deyib qapını açmağa getdi.Fexriyye onun ardınca gelende sanki ildırım vurdu.Anar saqqallı, çökmüş gözleri ile içeri keçib qarşısında dayandı.
Lavin ne edeceyini bilmirdi.İlqar onun halını görüb qolundan

<< 1 ... 98 99 [100] 101 102 ... 132 >>