ezbere bilirdim.
"Qırmızı qan bunu kompensasiya et-"
"İcazenizle" - celd sözünü yarıda kesib girdiyimden beri meni boğan otağı terk etdim. Cümlenin sonu melum idi. Yeni müayine, yeni müalice...! Lenete gelmiş tibb bir işe yaramırdı! Soyuq divara söykenib başımı ellerim arasına aldım. Bir çıxış yolu yoxmuydu? Deli olacaqdım! Artıq xestexana qoxusu o qeder doğma olmuşdu ki mene. Bu düşünceme gülmek istedim. Heqiqeten, oturub canım çıxana qeder gülek istedim. Başımı itirirdim. Çaresiz qalıb yeniden ölüm sessizliyinin reqs etdiyi otağa qayıtdım. Qoyub getdiyim kimi qalmışdı. Bir millimi bele terpenmemişdi. Baş ucunda dayandım. Onu bu veziyyetde görmek nefesimi kesirdi. Elimi uzadıb onu incitmemek üçün ehtiyyatlı davranaraq barmaqlarımı göyermiş göz altlarında gezdirdim. Sanki bedeninde qan deyilen şey yox idi. Heyatda körpe nevesi ile bütün çetinliklere qarşı tek başına çırpınan, her kese, her şeye sine gere bilecek gücde olan qadını bir xestelik yıxmışdı...
* * *
Üzüme düşen şüa ile ellerimi gözlerime götürüb ovuşdurdum. Bir an mekan qavramını itirib boş baxışlarımı etrafda gezdirdim. Hemin yataqda hemin insanı eyni veziyyetde görmeyimle indiki zamana qayıtdım.Xestexana...Çiyinlerimdeki yüke inad yatdığım narahat divanda dikeldim.
"Offf" - belimden qopan ağrıyla üzümü turşutdum. Her terefim tutulmuşdu. Ağır addımlarla ayağa qalxdım. Bir sutka erzinde eynimden çıxarmadığım paltarlarım qırış-qırış idi. Bunları ütünün bele açacağına şübhe edirdim. Dünenden beri elime almadığım telefonu tapmaq üçün etrafa baxınmağa başladım. Odur...Yatağın kenarındakı tumbaya uzanıb telefonu elime aldım. İyirmi cavabsız zeng...
"Zibile qalasan!" - dilimin altında hirsle mırıldandım.Sessize ne zaman qoymuşdum ki. Tamam başımı itrmişdim. Ekseriyyeti Nerminden idi. Zeng etmek istedim, ancaq onun deyinmesini dinleyecek veziyyete olmadığımdan bu fikrimden daşındım. Telefonu geri - heminki yerine yerleşdirib nenemin yanındakı stulda eyleşdim. Uzanıb kiçik, yumşaq elini ellerim arasına

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>