da
meni günahkar bilir.
– Eslinde men de bunu aydınlaşdırmaq isteyirem. Senin ne
günahın ola biler axı? Yeqin ki, bu sualın cavabını birlikde
aydınlaşdıracağıq. Nicatı men de yaxşı tanıyırdım. Son vaxtlar
esebleri tamam pozulmuşdu. Qızı ile görüşe bilmirdi, iş-
den çıxmışdı. Özüne qapanmışdı...
–Yox, sen bilmediyin şeyler var. Bütün sadaladığın şeylerin
günahkarı menem. Men bir neçe defe ona xeyanet etmişdim.
45
46
Aldatmışdım onu. Ev kirayesini, kredit borclarını ödeye bilmediyim
üçün buna mecbur idim. Eslinde bunu şüurlu şe-
kilde etmirdim. Başımı itirmişdim. Bir terefden de zövqlü ve
bahalı geyimlere olan alışqanlığıma göre çoxlu pul lazım
olurdu. Nicat ise qazandığının böyük hissesini qızına gönderir,
mene çox nadir hallarda kömek edirdi. Heç özüm de
razı deyildim mene kömek etmeyine. Onu temennasız sevirdim.
Amma yaşamaq üçün mene pul lazım idi. Bütün
bunlara göre özünü qınayırdı, narahat olurdu. Mene deli kimi
bağlanmışdı. Hem de çox qısqanırdı. İlk defe xeyanet etdiyimi
bilende deliye dönmüşdü.
–Yaxşı Könül, bunları sonra danışarıq. Bilirem ki, indi seni
narahat eden başqa meseledir.
– Eslinde nece danışacağımı bilmirem, doktor. Hem utanı-
ram, hem de yadıma düşdükce vahimelenirem.
– Danışmasan, men sene yardım ede bilmerem. Nicat da se-
nin kimi inadkar idi. Yaşadıqlarını danışmaqdan utanırdı.
Yazdığım resepti ise qapıdan çıxan kimi cırıb atırdı. Heç olmasa
sen danış. Onu qoruya bilmedim, danış, belke sene
kömeyim ola.
– Harda qalmışdım?
– O geceden danışacaqdın. Deyesen nedense qorxmuşdun,
bax o geceden...
Könül gözlerini yumub, fikre getdi...
47
7
“Sevgi ne qeder böyük olsa,
kederi de o qeder böyük olacaq.”
Spinoza
... İşığı yandırmağa qorxurdum. İşığı yandıran kimi
Nicatın divardakı şekilleri meni rahat buraxmırdı. Hetta
otağa tünd rengli perdeler asmışdım ki, pencereden otağa
işıq süzülmesin. O gece de hemişeki kimi. Yerime uzandım,
siqaret yandırdım ve gözlerimi qaranlığa zilledim. Otaqda
ölüm sükutu

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 113 >>