bişirib paltar yuyan sade bir qadın olduğu günler çox
uzaqdaydı. Nicatın sözlerini xatırladı: “Qadının heyatında
her şeyin yolunda getdiyini onun temizliyinden anlamaq
olar, eger natemizsense, demeli, nelerse yolunda deyil”.
Boğazı qeherden tıxandı. “Heç ne yolunda deyil Nicat.
Meni qoruya bilmedin. Heç özüm de özümü qorumaq
istemedim. İndi adiden de adi fahişeyem. İndi bardan eve
yorğun qayıdıb seni dinlemediyim üçün ezab çekirem. Kaş
ki, sağ olaydın, meni uşaq kimi danlayaydın. İnan ki, o günlere
birce anlıq qayıtmaq üçün bütün heyatımdan, ya-
şadıqlarımdan imtina etmeye hazıram. Ne pul, ne bahalı geyimler,
ne de gözqamaşdıran debdebeli yaşam terzi senin
kasıb sevgini evez elemir. Bilmedim senli günlerimin qedrini,
bilmedim”.
Dodağını dişlerinin arasında berk-berk sıxıb ağlamamağa
cehd eledi. Mahnı qurtaran kimi, siqaret yandırdı. Eyvandan
sökülen dan yerine, qızaran buludlara baxdı. Saata
baxdı – 7-ye beş deqiqe qalırdı. Nicat her gün avtomatik olaraq
bu vaxtda qalxır, el-üzünü yumamış kofe hazırlayardı.
Yarıyuxlu kompüteri açıb sosial şebekelere, saytlara göz atırdı.
Eh Nicat, Nicat...
Meheccere söykenib, qutudan növbeti siqareti çıxardı.
Tüstü boğazını yandırırdı. İndi yadına düşdü ki, dünen
axşamüstü yediyi yemeyin üstündedir. Metbexe keçib soyumuş
çayını tezeledi. Soyuducunu açıb meyve çıxardı. Ayaqüstü
serin meyvelerin heresinden bir az dadıb ağzındakı
acılığın keçmesini gözledi. Yavaş-yavaş özüne geldi ve hiss
63
eledi ki, gümrahlaşır. Çayını götürüb otağa keçdi. Yatağa
uzanıb telefonu eline götürdü. Dünenden vaxt tapıb oxumadığı
SMS-lere göz atdı. Yene de Elxan...
“Bu eclaf lap ağını çıxarıb. Oğraş ele bilir ki, ağzına
geleni yazmaqla meni yoldan çıxaracaq. Nicat sağlığında he-
mişe seninle mezelenirdi. İndi de sen onun haqqında roman
yazmaq isteyirsen. Bu da taleyin növbeti ironiyası.”
SMS-leri telefonundan silib üzünü yastığa sıxdı. Yor-
ğun olsa da, yuxusu qaçmışdı. Nicatın cingiltili sesi qulaqlarına
geldi.

<< 1 ... 36 37 [38] 39 40 ... 113 >>