“Toppuş, evde tek olanda pencereni bağla, küre-
yini açıq qoyma. Yorğana berk-berk bürün.”
Könül özünü saxlaya bilmedi. Hönkürdü...
Bu meqamda Könülün hönkürmesi bir müellif kimi meni
de kövreltdi. İt qızı, it...
64
11
“Bir kişile xoşbext olmaq isteyirsense, onu anla,
sevmesen de olar. Bir qadınla xoşbext olmaq isteyirsense
onu sev, anlamasan da olar.”
Paulo Koelyo
Günler bir-birini evez eledikce Nicatın ölümü unudulurdu.
Dostları onu çox nadir hallarda xatırlayır, yada salırdı.
Könülün ise veziyyeti tam ferqliydi. Her gün daha çox
ezab çekdiyini, darıxdığını hiss edirdi. Nicatın geniş sinesine
başını söykeyib yatdığı günlerin xatiresi gözlerinin qarşısından
getmirdi. Bezen saatlarla yan-yana uzanıb susduqlarını
xatırlayırdı. Her sevişmeden sonra bir-birlerine sarılıb yatmaları
sanki iller evvel baş vermişdi. Ne Nicata qeder, ne de
Nicatdan sonra bu qeder xoşbext olmamışdı. Ya da ona ele
gelirdi. Bütün insanlar kimi itirdiklerine sonradan qiymet
vermesi onu çox incidirdi. Yan-yana yatmağın niye bu qeder
rahatlıq getirdiyini özü üçün açıqlaya bilmirdi. Amma çox
rahat idi.
Nicatı xatırlamaq ezab verirdi. Heqiqeten de elinde
olanın qiymetini bilmemişdi. Üstelik onu ebedi olaraq itirmişdi.
Onunla birlikde xoş günlerini, rahatlığını, xoşbextliyini
itirmişdi. Bir vaxtlar Nicatdan ağızdolusu danışan
dostlarının indi onu unutması ve intihar etmiş bir dostun
keçmiş sevgilisini ele keçirmeye çalışmaları da onu narahat
edirdi. Bu qeder insafsızlıq gözlemirdi. “Axı bunlar hamısı
edebiyyat adamıdır. Nicatla birlikde onların heyat haqqında
derin ve menalı fikirlerini çox dinlemişem. Hetta çoxusu
65
mene “bacı” deyirdi”. Könül ne baş verdiyini anlamağa çalışırdı.
Hele Elxan Daşdemir... Gijdıllağ özünü yazıçı hesab
edir. Bir ay el çekmedi. “Nicatdan danış, sizin sevginizden
roman yazacağam, onun intihar etmediyini, öldürüldüyünü
sübut edeceyem”- dedi. Sonra da melum oldu ki, daha roman
yazmaq istemir. Artıq Nicatın intihar

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 113 >>