gösterirdi. Belke de ona yaraşan
şeyleri özü bilir ve bütün bunları planlı olaraq edirdi. Her
halda çox xoş adam idi.”
Könül danışmağa başladığı kimi de susdu. Orxan
siqaretini külqabında söndürüb, özüne şerab süzdü.
(Külqabını xüsusi olaraq qeyd eledim, çünki Orxan çox
vaxt siqareti stulun ayağında söndürürdü. )
– Könül, lap yazıçı kimi danışırsan.
Könül qeribe terzde çiyinlerini çekdi:
– Nicat hemişe menim savadsızlığıma esebleşer, kitab oxumadığıma
göre meni danlayardı. İndi her gece 50-60 sehife
oxumamış yatmıram. İşim ne qeder ağır olsa da, hökmen
oxuyuram...
Romanın bu yerinde sevimli oxucularımı yeniden salamlayıram.
Könülün seve-seve oxuduğu bütün yazıçılara, xü-
susen de gözel lirik şeirler müellifi Xırdagül Nazenine ve Aftandil
Qelbikövreye semimi salamlarımı gönderirem.
Kitabla bağlı tebliğatı, kitaba bağlılığı onu real heyatdan
qoparırdı. Xatırlayanda qeherlenirem. Bilirem, çetindi.
Amma davam et, çox maraqlı danışırsan. Özümü yazılmaqda
olan bir romanın qehremanı kimi hiss edirem. Qefilden
Orxanın yadına düşdü ki, o ele bu romanın qehre-
manıdı.
Qayğılı-qayğılı susdu...
76
Könül siqaret yandırıb, söhbetine davam eledi:
– Nicatın çoxlu qadın tanışı vardı ve adeten oturdu-
ğumuz PUB-larda onlarla birlikde görünürdü. Yanındakı qadınlar
heyranlıqla, itaetkarcasına onun qayğısına qalsalar da,
rastlaşdığımız vaxtlarda bütün diqqeti mende olardı. Qadınlara
qarşı qeribe bir biganeliyi vardı. Ya da özünü ele aparırdı.
Celbedici olmayan xarici görkemine baxmayaraq qadınlara
qarşı özünü çox laqeyid aparırdı. Bu özündenrazılığı
acığıma gelirdi. İçenden sonra yanındakı qızlarla öpüşer,
yox, emelli-başlı yalaşardılar. Bezen yanındakı qızın koftası-
nı qaldırıb başını içeri soxar, qızın ehtiraslı iniltileri PUB-ın
ses-küyüne qarışardı. Sonra serxoş gözlerini arsız-arsız mene
dikerdi. Bax, bele anlarda onu qısqanardım. Yox, sözün dü-
zü bele anlarda ona nifret eder, hetta iyrenerdim. Az qalırdım
durub yaxasından yapışıb üzüne

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 113 >>