iste-
yirdim.
Yadımdadı, ilk defe 13 yaşımda aybaşı oldum. Mehlede
uşaqlarla oynayırdıq, birden nese baş verdiyini hiss etdim.
Qaçdım eve, qorxudan dehşete gelmişdim. Neyleyece-
yimi bilmirdim. Yanlış, ayıb bir şey etmiş kimiydim. Qorxurdum,
ailemden kimse biler deye. Amma bu lenete gelmiş qanı
bir şekilde durdurmalıydım axı...
Güc-belayla özümü toparlayıb neneme deye bildim.
O ise sevincek meni qarşısına qoyub başladı telime. “Demeli,
artıq sen böyümüsen, ere gede bilersen. Bundan sonra oturu-
şuna-duruşuna fikir ver, böyük qızsan, özünü uşaq kimi
aparma".
Refiqelerimin arzusu ere gemek, menim arzum ise
hekim olmaq idi. Yatanda gelecek arzularımı düşünüb, sonra
yuxuya gedirdim. Meni mektebden çıxaranda etiraz ede
bilmedim. Etiraz etsem de heç ne deyişmeyecek, üstelik
atam döyecekdi. Bütün günü xeyallar qururdum. Mene ele
gelirdi ki, atam ne vaxtsa insafa gelecek. Atam ise gece-gündüz
eziz-xelef oğlunun polis olması üçün pul yığır, onu polis
formasında görmek arzusuyla alışıb-yanırdı.
Bedenimde qeribe deyişikler baş verirdi. İndi kişile-
rin acgözlükle baxdığı döşlerim yetişmeye başlamışdı. Çana-
ğım böyüyürdü. Hiss edirdim ki, valideynlerim meni tezlikle
ere verib başlarından eliyecek. Ere getmek istemirdim.
Bunu dile getirmek ise, bizim ailemizde üsyan hesab olunardı.
Qorxurdum. Valideyinlerim evlilikden danışmağa başla-
82
yanda evden çıxırdım. Amma bilirdim ki, gec, ya da tez bu
baş verecek. Üsyan etmeye ise cesaretim çatmırdı. Tek ve
gücsüz idim.
Evlilik... 15 yaşım tamam olmamış atam elçilere “he”
cavabı verdi ve nişanladım. Resmi nikaha girmeye yaşım
çatmadığı üçün iki il nişanlı qaldım. Toy gecesinden berk
qorxurdum. Qızlar bunun çox ağrılı olduğunu deyirdi. Ere
getmiş refiqelerim ise o geceden qorxunc ehvalatlar danışırdılar.
Hele birden bakire olmasan bütün heyatın cehenneme
çevrile biler. Çox qorxsam da toy gecesi Elvin mene yaxınlaş-
madı.
***
… Elvin narkoman ve homoseksual idi. İndi düşüne-
ceksen ki, bütün

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 113 >>