öldürüb-dirildecek. Bütün öhdeliyi
11
bundan ibaretdi. Ele romanın müellifi ile son görüşde Nicatın
bütün yazılarının toplandığı senedleri ve şairin görüş-
düyü qadınların, birlikde yeyib-içdiyi adamların telefon
nömrelerini ve ünvanını, tez-tez getdiyi PUB-ların, klubların
adları yazılan defterçeni götürmüş, yazıçıya bu meselede
psixoloq kimi kömek edeceyine söz vermişdi.
…Bu yerde, zeruri bir müdaxile yerine düşer. Orxanı nece
lazımdı heriflemişem. Çünki Orxanın girişdiyi işi, normal ölkelerde
detektivler ve ekspertler heyata keçirir. Demedi, demeyin.
Orxan özünü zibile salıb…
Bu ölüm hadisesinde Orxan mütleq ip ucu tapmalı
idi. Ele bir ipucu tapmalı idi ki, bu detal Nicatın ölümünün
intihar yox, qetl hadisesi olduğunu sübuta yetirsin. Genc
doktor otaqda var-gel edir ve düşünürdü. Nicatın ölümü
onu ağrıdırdı. Dostunun intihar edeceyine inanmırdı. Hadisenin
eslinde nece baş verdiyini mütleq öyrenmeliydi. En
azı dost kimi, bezi şeyleri bilmeli, ictimaileşdirmeliydi.
Nicatın yazılarının içerisinden tesadüfen götürdüyü
ve “kederden” adamın belini büken yazını oxuyandan sonra
doktor esebi şekilde vereqi otağın bir küncüne tulladı: “Ade,
sen öl, bunların hamısı başdan xarabdır. Bu sentimental ve
ağlamalı yazıların içinden ipucu tapmaq olar?”
12
***
Doktor evvelce özü üçün ölümün cinayet, yoxsa intihar
olduğunu aydınlaşdırmalı idi. Müellif bunun vacib
olduğunu bildiyi üçün hele yazmağa başlamadığı romanın
en mesuliyyetli işini doktorun boynuna atıb aradan çıxmışdı.
Orxan bunu xatırlayanda sonsuz nezaketine yaraşmayan
terzde özünden çıxıb elini masaya çırpdı:
– Ay seni, avaragor oğraş. Lap şeyine sarımısan camaatı. Guya
roman yazırsan da... Bütün işi atmısan üstüme, bütün gü-
nü içirsen. Tüpürüm sen yazan romana da, sene de!
Esebi olsa da, özünü birteher toparladı. Stolun siyirmesini
çekib sakitleşdirici heblerden ikisini birden ağzına atdı
ve qazsız mineral suyu başına çekdi. Qefilden gözü kompüterindeki
açıq fotolara sataşdı.

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 113 >>