Cinayet yerinde çekilmiş
fotolar ve Nicatın özünü asdığı kendir yadına düşdü. Corab!
Kapron corablardan hazırlanmış kendir intihar üçün qetiyyen
ideal vasite deyildi. Üstelik bu “kendirin” görünüşüne
baxsan, intihar vasitesi ola bileceyi qetiyyen ağla gelmirdi.
Qeyri-iradi onu gic gülmek tutdu. Genc yazarlardan birinin
“İntihar hörüyü” romanını xatırladı... Aye, bunların hamısı
deli imiş ki....
Qefilden gülmeyini kesib, fikrini cemledi.
İpucu! Beli, ipucu! Ucu! Beli, mehz intihar
“kendiri”nin Nicatın boğazına bağlanmış uc hissesi qetiyyen
inandırıcı deyildi. Orxan kompüterindeki şekilleri bir daha
diqqetle nezerden keçirdi. Cesedin boğaz nahiyesine düyünlenmiş
kendiri defelerle böyüdüb diqqetle inceledi ve qefilden
çığırdı:
13
– Deyil! Vallah deyil! Billah deyil! Bu, intihar ola bilmez.
Bu “kendir”den özünü asması mümkün deyil! Bele
“kendir”le adamı asmaq olar, adam özünü asa bilmez! Amma
heç bir xiyarın ağlına bu cür intihar üsulu gele bilmez.
Nicat intiharı bu qeder “fetiş”leşdire bilmez!
***
Şübhelendiyi bu detalı romanın müellifi ile bölüşmek
üçün elini telefona atdı. Pencerenin qarşısına keçib yarıtikili
göydelene baxmağa başladı. Bina ofisin qarşısını tamamile
kesmişdi. Bu şeraitde otağa güneş şüalarının düşmesi qeyrimümkün
idi. Doktor Orxan üreyinde şeherin arxitekturasına
cavabdeh olan bütün memurların dünyadan köçenlerini yad
etdikden sonra telefonunda roman müellifinin nömresini
axtardı.
Hemişe olduğu kimi genc ve perspektivli romançıya
zeng çatmırdı. “Böyük ehtimalla bu xiyar içib ve telefonu
söndürüb yatıb. Bu ağılla, bu mesuliyyetsizlikle romanı nece
yazır göresen?”
14
1
“Polis olmaq üçün,
önce vicdanınızdan xilas olun!”
(Unudulmuş dahi)
Cinayet-axtarış şöbesinin emekdaşları yavaş-yavaş,
iki bir, üç bir qapıda görünür, salamlaşıb seher yoxlamasına
hazırlaşırdılar. Növbetçi zabit yuxusuzluqdan gözleri şişmiş
halda key-key dayanıb, gelib gedenleri müşahide edirdi. Gece
heç bir hadise baş vermediyi üçün çox

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 113 >>