otağına
apardılar. Cinayet işi açacaqdılar. Sefehcesine düşünürdüm ki, bir
yolum var o da intihar etmek.
Kazarmanın arxasında keçdim. Siqaretimi yandırıb elimdeki
ülgücü sol bileyime çekdim...”
“Dehşetdir” – Orxan fikirleşdi. Nicat orduda düz
dörd defe intihara cehd edib. Her cehdde şiddet, “dedovşina”
ve zabit özbaşnalığının izleri var. Cehdler artıq “isterik
aksentleşmiş şexsiyyet” diaqnozuna uyğun gelir. Bu diaqnozu
mehz herbi xidmet zamanı qoyublar. Mene ele gelir
ki, Nicatın intihar cehdlerini diqqetle araşdırıb, ordudakı intiharlarla
bağlı müeyyen fikire gelmek olar. Zamanında metbuatda
çap olunan bu yazılar nedense heç kesin diqqetini
çekmeyib.
Orxan qara cildli deftere telesik qeydler edib, örtdü.
Ayağa qalxıb otaqda var-gel etmeye başladı. Olduqca çetin
bir işin altına girmişdi.
İşe salmışam yazıq hekimi. İndi yüz faiz meni tanıdığı
güne nifrin yağdırır. Müveffeqiyyet qazana bilmesi ise
sual altında idi. Daha doğrusu qefilden peyda olduğu bu romanda
uğur qazanmağı menden asılıydı. Deyesen geri çe-
99
kilmeyecekdi. Axı, men onu tesadüfi seçmemişem... Ya şairin
qatilini, ya da intihar sebebini tapacaqdı. Onu da qeyd
edim ki, Elxanın romanı üçün Nicatın qetle yetirildiyini sü-
but etmek onun meqsedlerine aid deyildi.
Elxanı romanın bu yerinde qesden süjetden uzaqlaşdırıram.
İstesem onu adi tikintide işe qoyaram, amma qoy gedib
başqa işlerle meşğul olsun. Yumşalsam, belke ona başqa meş-
ğuliyyet tapdım. Sadece doktorun eziyyet çekmesini vicdanım qe-
bul etmir. Kefime düşse Elxan üçün yaxşı bir xalaşka da tapdım
belke. Özüm ölüm he, öz elimde deyil?
Qoy doktorun yegane meqsedi bu dağınıq faktlar
arasında çabalaya-çabalaya ölüme geden yolu axtarıb tapmaq
olsun...
100
16
“Biz ölümü göze aldığımız üçün,
herbi xidmete gedenlerdenik.”
esger gündeliyinden...
Orxan dostunun herbi xidmet boyunca yaşadıqlarını
yadından çıxara bilmirdi. İki-üç gün dostunun sonuncu alınmayan
intihar cehdi haqqında yazdığı yazını oxumağa he-
vesi

<< 1 ... 61 62 [63] 64 65 ... 113 >>