personajı atacam
bayıra. Orxan, yadında saxla ki, heç kes evezedilmez deyil.
Seni bir cümleye aşırdaram. Yerine de lazım gelse Ağabey
Sultanovu dirildib getirerem!
Orxan mezlum-mezlum yazı masasının arxasına ke-
çib, komputeri işe saldı. Ana sehifedeki “nicat_aslan” qovluğunu
açıb, axtardığını tapdı. Kofeden bir udum içib, üz gö-
zünü turşutdu ve sebirle, beyninde en xırda detalları analiz
ede-ede yazını oxumağa başladı.
“...O gün berk serxoş idim. Bütün yaxın dostlara mesaj
yazanda da, telefonu söndürende de, bileklerimi kesende de ağlım
başımda deyildi... O gün yaşamaq üçün bir, ölmek üçün bir neçe
sebebim vardı. Ölmek üçün çoxlu sebebim olsa da, ölmeye cehd ele-
sem de ölmedim. Görünür heyatımda daha çetin, daha qarmaqarışıq
günler olmalı, daha çox ezab çekmeli ve bu setirleri yazmalı
idim.
102
Sonuncu intihar cehdim... daha doğrusu helelik sonuncu
intihar cehdim haqqında yazmaq qerarına geldiyim an kenddeki
evimizdeyem. İlk defe intihara cehd elediyim şabalıd ağacının altında
bir siqaret çekib, ilk intihar cehdimden sonra gözlerimi aç-
dığım otaqdayam... Evimiz tamam deyişib. Uşaqlığım ve yeniyetmeliyimle
bağlı heç bir iz tapa bilmirem evimizde. İller acı-
masız davranıb. Bağımızda indi men ekdiyim meyve ağacları bar
verir. Menim meyve derib yediyim ağacları ise çoxdan doğrayıb
odun edibler. Qızımı bir neçe günlük yanıma getirmişem. Bütün
heyet onun ses-küyü ile dolub. Komputer qarşısında oturub onun
şen sesinden kövrele-kövrele kederli keçmişimi çözeleyirem.
Universitetin III kursunu bitirende valideyinlerimin isteyi
ve israrı ile evlendim.
Onsuz da gec-tez bu olmalı idi, çünki artıq ikinci il idi ki,
nişanlanlıydım. Ancaq ele toy gecesi atamla-anam bizim gerdeye
girdiyimiz otağın penceresi önünde mübahise etdiler. Mövzu yene
de atamın “gezdiyi” qadın idi. Ele o günden heyatımın bütün nizamı
yeniden pozuldu. Yeni ders ili başlayanda şehere qayıtdım.
Kiraye qaldığım eve yaxın bir internet klub icareye götürüb hem
oxumağa,

<< 1 ... 63 64 [65] 66 67 ... 113 >>