insanlar çoxdur. Minlerin,
milyonların faciesini bu qarmaqarışıq söhbetlerin içinden
görmek çox asan idi...
Belke Amerikada Nicatın yaşadığı çetinlikler intihar
sebebi ola bilerdi, amma onun ölkesinde bütün bunlar adi
heyat reallıqları idi. Hetta bütün bunları normal da hesab etmek
olardı.
“...Yeni işim üreyimce olsa da, pulsuzluğu burda daha çox
hiss edirdim. Tanışlardan aldığım pulla demek olar ki, her gün içib,
eve serxoş qayıdırdım. Ev yiyesi kiraye haqqını, dükan yiyesi ve
borc yiyeleri pullarını, mehkeme ise alimenti teleb edirdi. İşe dü-
zeldiyimin iki heftesi tezece tamam olmuşdu. Borc alıb qızımla gö-
rüşe getdim. Görüşden sonra qeti qerara gelmişdim. Nedense mene
ele gelirdi ki, daha ona da lazım deyilem. Yanında ola bilmemeyim
bir yana, varlığımı da ona hiss etdire bilmirdim. Hamı borcunu te-
109
leb edirdi. Bütün gücüm tükenmişdi. Ailemle bütün elaqelerimi
kesmişdim. Sebir kasası daşmışdı...”
Orxan dostunun o günlerde keçirdiyi gerginliyi bir
anlıq gözleri önünde canlandırmaq istedi. İçinde qeribe bir
ağrı baş qaldırdı. Hiss eledi ki, elleri esir. Bu qeder gerginliye
dözmek üçün möhkem irade ve sebir teleb olunurdu.
Zeif iradeli ve sebirsiz dostunun bütün bunlara döze bilmeyi
mümkün deyildi. Eger her şey yazılanlarla üst-üste düşürse,
facienin serhedleri genişlenir... Nedense ona ele gelirdi ki,
Nicatın facieleri daha derin, daha dözülmezdir. Ya-
şadıqlarının hamısını yaza bilmemişdi dostu...
“...Bir neçe gündü dükandan nisye aldığım araqdan içib
intihar planları qururdum. Qeribe meşğuliyyetdi intihar planı qurmaq.
Mektuba yazıb hazırlamışdım. O gece ise sevgilimden başqa
meni tanıyan her kese vida mesajı yazdım. Sevgilimi incitmek iste-
mirdim nedense. Qazı açıb, qapı-pencereni bağlayıb özümü qazla
zeherlemeye qerar verdim. Texminen bir saat araq içib, bo-
ğulacağımı gözlesem de heç ne deyişmirdi. Yastı-yapalaq evin dörd
yanından qaz uçub gedir, mene heç bir tesiri olmurdu. Ze-
herlenmek arzum ciyerimde qalmışdı.

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 113 >>