kenara atıb ayaqlarını çarpayıdan
aşağı salladı. Stolun üstündeki telefonun sesi eseblerini qı-
dıqladı. Ayağa qalxıb telefonu götürdü. Tanımadığı nömreden
gelen zenglere cavab vermeye alışmışdı. Peşesi bunu
teleb edirdi. Bu defe de tanımadığı nömreni görüb kefini
pozmadı. Telefonu eline götürüb “Yes” düymesini basdı:
– Buyurun, eşidirem.
– Salam. Mene Orxan hekim lazımdı.
Orxan bu sesi harda eşitdiyini xatırlamağa çalışıb, cavab
vermeye telesmedi. Bir neçe saniye yaddaşını qurcalasa
da, ses sahibini tanıya bilmedi.
– Danışan Orxan Fereclidir.
– Hekim, sizi narahat eden Şahindir. Nicatın dostu. Yeqin ki,
xatırladınız.
– Elbette xatırladım, bey.
– Sizinle görüşmek, Nicatla bağlı danışmaq isteyirem.
– Memnuniyyetle, bey. Bir saata ofisde olacağam, eger tıxaca
düşmesem. “Caspian Plaza”. Yeqin ki, tanıyırsınız.
112
– Elbette tanıyıram. Qohumum sizin ofisde çalışır. Ora yaxın
bir yerdeyem. Bir saat sonra, görüşürük.
Orxan telefonu masanın üstüne qoyub celd şekilde
komputeri açıb musiqi qoşdu. “Samsara Blues Experiment”
qrupunun “Singata mystic queen” musiqisinin sedaları ota-
ğa yayıldı. Bir neçe deqiqe mahnıya qulaq asıb zümzüme
ede-ede hamama keçdi. Seherler evvelce qaynar, sonra soyuq
duş qebul edirdi. Bu prosedur onu olduqca rahatladır ve
eseblerini sakitleşdirirdi. Bu defe de eyni proseduru tekrar
etdi, dişlerini fırçalayıb qurulana-qurulana otağına keçdi.
Geyinib saçlarını daradı ve metbexde anasının hazırladığı
süfreye eyleşdi.
Evden çıxanda saatına baxdı. “Cemi yarım saat” –
Orxan yüksek ve şen sesle dillendi. “Hele ki formadayam!”
Orxan maşını işe salıb heyetden çıxdı. Küçelerde sakitlik
idi. Tıxac olmadığı üçün işe vaxtında çatacağına sevindi.
Vedeleşdikleri vaxt Orxan artıq kabinetinde eyleşib.
Şahini gözleyirdi. Şahin qapını döyüb, nezaketle icaze istedi:
– Hekim, gelmek olar?
– Buyurun, buyurun. Ele sizi gözleyirem.
Orxan Şahinle salamlaşıb, ona oturmaq üçün yer gösterdi.
Ofisin metbexine keçib Şahine de, özüne de

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 113 >>