tökürdü.
Nicata bu barede deyende özünden çıxırdı. Fikirleri qarmaqarışıq,
mene qarşı münasibeti konkret olmasa da, meni hamıdan,
hetta bütün köhne dostlarımdan da qorumağa çalışırdı.
Ona göre hamıdan yavaş-yavaş uzaqlaşırdım. Geceler
ona qısılıb yatmaq, onun enli ve tüklü sinesine başımı söykeyib
xeyal qurmaq meni heç vaxt olmadığım qeder xoşbext
edirdi. İlk orqazmı onunla yaşamışdım...
– Könül, lütfen bu söhbetleri etme...
– Bilirsen, eger Nicatdan danışıramsa, xatırladığım bütün
detalları danışmaq isteyirem.
– Meni ise sizin münasibetlerinizin nece pozulmağı maraqlandırır.
– Doktor, icaze ver ilk gecemizi danışım. Üreyim gedir erotik
söhbetler, seksden danışmaq üçün.
– Xahiş edirem, lazım deyil. Nicatın ölümüne doğru geden
yolu danış. Ayrılıq, davalarınız, problemleriniz...
– Orxan, o mübahise etmeyi severdi, bilirsen. Meni Hikmet
işe düzeltmişdi ve men hele de onun dostlarının şerikli işletdiyi
şirketde çalışırdım. Bu onun xoşuna gelmirdi. Menim
ordan uzaqlaşmağımı isteyirdi. Qısqanırdı.
– Qısqanmaq üçün esası vardı?
– Vardı. Çalışdığım şirketin tesisçilerinden biri Hacı idi. Dindar
olsa da, ona müselman demek olmazdı. Atası rayonlardan
birinin icra başçısı idi. Pul hesabına istediyini elde etmeyi
bacaranlardandı. Şirketin şeriki dindar olmasa da, pulu
140
sonradan görüb quduran, özündenrazı, nezaketsiz ve acgöz
adamdı. Qardaşı genc olsa da, rayonlardan birinde polis reisi
işleyirdi. Men ise onların bütün maliyye hesabatlarını aparırdım.
Tesevvür edirsen, milyonlar... Nicatın heç zaman yuxusuna
da girmeyecek milyonlar...
Tez-tez rayonlardakı restoranlarının, eylence merkezlerinin
hesabatını aparmağa gedirdim. Nicat buna qeti razı
deyildi. Ancaq başqa şansım da yox idi. Ya ac qalmalı, ya da
işimin şertlerine razı olmalıydım. Patronlarım Hikmetle dost
olsa da, menim ondan ayrılmağımı sakit qarşıladılar. Çünki
ikisinin de mende gözü vardı ve meni ele keçirmek üçün
gizli mübarizeye başlamışdılar. Her gün ayrı-ayrılıqda

<< 1 ... 92 93 [94] 95 96 ... 113 >>