Anası başqası ile evlenmişdi
ve bir daha onların arxasınca gelmemişdi. Hikmet bacısından
uzaq düşmüşdü ve uşaq evinin köşelerinde demek olar
ki, bütün dünyaya ve insanlara nifretle böyümüşdü. Anasının
onu atıb getmesi, bacısından ayrılıb uşaq evine atılması,
müellimlerinin qeddarlığı onun psixologiyasında silinmez
izler buraxmışdı. Hikmet insanlara nifret edirdi. Humanizm,
insan sevgisi ona yad idi. Heç kesi, hetta Könülü bele sevmirdi.
Hamıdan istifade etmeye çalışırdı. İnsanların faciesi
üzerinde özüne xoşbextlik qurmaq ona lezzet verirdi. İlk de-
fe universitet illerinde müxalifetçilere qoşulan, rejime etiraz
145
eden telebe yoldaşları haqqında polise raportlar yazanda,
hiss etmişdi ki, insanların ezilmesi, incidilmesi, çaresiz ve-
ziyyete düşmesi ona lezzet edir. O etdiyi bütün pisliklerden
zövq alırdı. Baş tutmayan mitinqler, hebs olunan etirazçılar,
universitetden qovulan telebeler onun içinde izaholunmaz
rahatlığa sebeb olurdu. Bütün iyrenclikler, insan ezabları ve
meğlubiyyeti ona xoş gelirdi.
Polisle ilk tanışlığı da hemin illerde baş tutmuşdu.
Tez-tez polis idaresine yolu düşdüyü üçün, bu cavan “iş-
verenle” de rastlaşırdı. İkisinin de qeyri-resmi “peşesi” oğ-
raşlıq, nadürüstlük idi. İkisi de bu işi “şerefle” icra edir,
başqalarının çekdiyi ezabdan, düşdüyü uğursuzluqdan zövq
alırdılar. Hikmetle polis “senet yoldaşı” idi. Sonra Polis işini
resmileşdirmiş, bölmelerin birinde resmen işe başlamışdı.
Hikmet ise gizli fealiyyeti üstün tutmuş, deşifre olunmadığı
üçün daha da ireli çekilmişdi. Son 3 ilde ise genc etirazçıların
içine sızdırılmışdı.
...Könülle tanış olanda onun Polisin bacısı olduğunu
bilmirdi. Çünki heç bir hemkarı ile ailevi tanışlığı yox idi.
Ailesi olmadığı üçün, ailevi tanışlıqlar ona göre deyildi.
Universiteti bitirdikden sonra ağaları onun üçün bir emlak
ofisi qurmuşdu. İşleri qaydasında gedirdi. Könülle tanış
olanda artıq işinin çemini tapmışdı. Esas vezifesi sosial şe-
bekelerde hakimiyyet ve rejim

<< 1 ... 96 97 [98] 99 100 ... 113 >>