otağında gözlediyini dedikde qaşımın birini qaldırıb diqqetle meni niye çağırdığını aydınlaşdırmağa çalışırdım.
-Gelirem, Yelena. - söyleyerek otaqdan çıxdım.
Aydının otağının qarşısında dayanaraq öz-özüme teselli verir, deyeceyi sözler qarşısında özümü dik tutmağa çalışırdım. Yelenanın meni qeribe baxışlarla süzdüyünü gördükde axır qapını taqqıdadıb içeri keçdim. Başı ile oturmağımı işare etdikden sonra elindeki kağızları getirib qarşıma qoyaraq özü de yanımda eyleşdi.
-Sen eminsen ki, bu üslubu beyenecekler? - ilk defedir Aydın menimle mülayim şekilde danışırdı.
-Tamamile bir üslubdan ibaret olmayacaq. - neyise izah ederken oturaq halda narahat olduğum üçün ayağa qalxıb Aydının başının üstünde dayandım. - Son bir neçe ildir sözügeden üslub İtaliyada ve Almaniyada debdedir. Hemçinin dediyim kimi bir üslubdan yox, Barokko ve Klassik üslubun sintezinden ibaret olacaq. Doğrusu ağlımda bir neçe fikir daha var. Amma Arturla meslehetleşib diger iclasda size teqdim ederik. - sözümü bitirdikde Aydın ayağa qalxıb menimle üzbeüz dayanaraq:
-Celal doğrudan da seçiminde yanılmayıb. deyerek gülümsedikde men ise maraqla Aydına baxır, dediyi sözün menasını anlamağa çalışırdım.

<< 1 ... 3 4 [5]