gecikecekdim. Telaşla qarışıq heyecan üstüne isti hava da gelince artıq nefes ala bilmirdim. Pencereni sonuna qeder açmağımla yol boyunca ipe düzülen muncuq kimi dayanan maşınların boğucu tüstüsü içeri hücum etdi. Hele Bethovenin simfoniyalarını geride qoyan qulaqbatırıcı siqnal seslerini demirem... Lenete gelesen! Celd pencereni bağlayıb qol saatıma baxdım. Off! On deqiqe qalmışdı! Yegane çıxış yolu burdan şirkete qeder qaçmaq idi. Başqa çarem olmadığından bu delice fikre uyub çantamdan pulu çıxarıb sürücüye uzatdım.
"Xanım bira-"
"Size bol-bol sebrler" - celd taksiden enib yene saata baxdım. Doqquz deqiqe qalmışdı...Gözlerimi quyruq kimi uzanan ve sonu görünmeyen tıxaca çevirdim.
"Dabana qüvvet" - özümü cesaretlendirmek meqsedi ile mırıldanıb maşınların arasından qartal kimi süzülmeye başladım. Qırmızı saçlarım havada uçuşur, ayağımdakı dikdabana göre arada tökezleyirdim. Tıxacda ilişib qalan insanların üzerime dikdikleri maraq dolu baxışları meni James Bond filminden oğurlanma sehnede hiss etdirirdi. Bes bu meni durdururdu? Tebii ki, yox!
Tenginefes olaraq şirkete çatmağımla ayaq saxladım. Zeriflikden uzaq şekilde eyilerek ellerimi dizlerime yerleşdirib aralı dodaqlarım arasından derin-derin nefes almağa başladım. Yorulmuşdum...Üzüme yapışan saçlarımı qulağımın arxasına keçirdim. Celd xatırladığım şeyle qol saatıma baxdım. Zehrimara qalasan! Yeddi deqiqe gecikmişdim! Vaxt itirmeden dönen qapıyla içeri daxil olub ekser işçilerin qeribe baxışları altında lifte teref qaçmağa başladım. Bu deqiqe heç kim, heç ne vecime deyildi. Liftin bağlanan qapısından son anda içeri süzüldüm. Çaşqınlıqla üzüme baxan insanlara pert olmuş terzde gülümseyerek kenara çekildim. Ele baxırdılar ki, ele bil heyatlarında ne vaxtsa gecikmemişdiler. Gözlerimi qaldırıb olduğumuz mertebeni gösteren elektron lövheye dikdim. Onuncu mertebede idik. Saatıma baxdım. Daha iki deqiqe geride qalmışdı. Off! Bu lift niye bu qeder yavaş işleyir?! Xahiş edirem, biraz daha süretle! Liftin
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
