getireceyi tehlukenin ne olacaqini gozleyirdi. Qisqirdiqca ellerini oyan buyana atib bosha cixdiqini goren Sahra artiq caresizleshmishdi. Arabanin ise sureti azalmirdiki azlamirdi. Ele bu vaxt hemin yerden kecen mashinin icerisindeki surucu qarshisindan kecen ve ustunde qorxaraq qishqiran qizi gordu ozunu istirmeden mashinin arabanin ardiyca surmeye bashladi. Bu vaxt araba dereye catmisdi. Ve suretin tesiri ile qiz araba ile birlikde dereye yuvarlanmishdi. Xosbextlikden derenin kenarinda ki, uzuashagi dogru budaq atmish agaca ilishmishdi Sahranin arabasi.Sahra ise arbanin uzerindece ne oldugundan xebersiz aglayirdi. Birce onu hiss edirdi ki, nece deqiqelik de olsa qurtulub. Hemin yere yaxinlashan adam celd arabadan enerek Sahranin yixildiqi yere teref qacdi. Bu vaxt artiq Cihan da gelib catmishdi.
-Baci Mohkem dur-deye Sahraya baxaraq aglayirdi..
-Cenab, lutfen bacima komek edin Cenab,-deyerek adama yapisaraq yalvarirdi. Heyecanla adam mashinina teref qacib baqajdan qalin kendir goturdu. Sahra ise caresizlik icinde arabanin ustunde oyan buyana qivrildiqca uzerinde oldugu ve arabain agirliqina tab getire bilmeyen qalin budaq getdikce yerinden aralanmaga bashlayirdi..(Sevinc Muradqizi). Kendiri eline alib bir ucunu asagiya Sahraya teref atan hemin adam qalin sesi ile :
-Tutun, bunu ! –demishdi. Ancaq Sahra ellerini kenarlara atsada kendirin harda oldugunu gore bilmediyinden ona tutuna bilmirdi.Adam ishin menasini anlamasada bu zaman Cihan:
-Canab o ipden tutuna bilmez, bacimin gozleri gormur-demishdi caresizce. Bu an teeccub dolu baxishlarla qizi suzen adama artiq her shey belli olmushdu. Vaxt az idi, her an budaq sina bilerdi.Basqa bir yol tapmaliydi. O kendirin ucunu mashinin onune bagladi bir ucunu ise belinde mohkem dolayaraq hemin yere enmeye bashladi.Artiq Sahraya catmishdi. Elini ona uzadaraq
-Elimi tutun,bu terefe -deyerek onu yonlendirirdi. Belece Sahra onun elini taparaq mohkemce tutmushdu.Adam Sahranin elini ozune teref cekerek tez belinden yapishdi
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
