esebleshdi,-menimle gel!,-deyerek Sahranin qolundan yapishdi ve onu oz otagina getirerek qefilden elini buraxdi ve isharet barmagi ile stolun uzerindeki cerciveli shekili gostererek :
-Bax o shekillere, diqqetle bax-deyerek Farhad esebi sesle dillendi, -Bax, bu shekilde yanimda duran usaqliq dosum Kenan ! Bax, diger shekle de bax, sence bu yashda ölermi insan?Ama o genc yashinda heyata gözlerini yumdu. Sonsuza qeder meni terk etdi-deyerek gozleri eseb ve hirsle dolmushdu Farhadin. Sonra sert addimlarla Sahraya yaxinlasaraq
-Dunyada uzuntuleri olan tek insan sen deyilsen! Sevdiklerini itiren yegane insan da sen deyilsen! Ancaq menim ureyim aglasa da esla gozlerimden yash axmasina izin vere bilmerem. Yasadiqim ezablar canimi yandirsa da men bunun yalnizca qederim oldugunu anladim ve qebul etdim.. Sonra Farhad sekillerin duzulduyu yere yaxinlasdi,elinin tersi ile gozlerini silib davam etdi,
-Itirdiyim bu dost. Bele bir dost esla tapa bilmerem. Bele bir dost ucun hetta canimdan bele kecerem.. Butun bunlari esitdikce Sahranin qelbini pesimanciliq hisleri buruyurdu. Acisini paylasmaga izin vermediyi bu insanin sen deme en az onunki qeder acisi vardi.O da heyatda tutunduqu,sadiq bir dostunu genc yashda itirmishdi. Onun bir dayanaqi cokmushdu.Lakin Farhadin her seye inad heyatda dimdik durusunun sebebi indi Sahraya aydin olurdu.Sahra gozlerini asagi dikerek uzgun simayla sessizce durmushdu. hec bir soz bele deye bilmirdi (Sevinc Muradqizi)
Farhad bir nece deqiqe sukutdan sonra Sahraya teref cevrilerek :
-Bir daha gorushmeyeceyik Sahra, sene qarshi beslediyim sevgi xaricinde her sey buyuk bir xeta idi. Xahis edirem bagishla meni.. Indi ise gedek,seni evine qeder yola salim.. Sahra esitdiyi sozlerden berk sarsilmishdi,elediyi hereketler ucun pesiman idi,bunca aci ceken bir insanin qelbini qazana bilmishdi lakin o indi bunun ferqinde idi..

Farhadin mashini artiq Sahranin evinin qarshisinda durmushdu. O masindan enib Sahranin oturduqu terefe yaxinlasib qaini acdi,

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 64 >>