qelbiyle bir atirdi sanki.Bu sevgi idi. O Sahraya deliler kimi vurulmushdu. Her defesinde Sahra cemenlikde gezdikce, caya gedib su goturende bele onu seyr ederdi. Sanki onu qarshisina cixacaq manelerden qorumaq ucun peyda olmushdu. Bir defe
-Sahra cox sevinclisen –deyib qarshini kesmisdi qizin.Sonra oz ureyinin ustune qoymushdu Sahranin elini
–Bax ureyime,doyundukce ,Sahra! Sahra! deyir,- demesi ile Sahranin utancaq gulusleri yene qonmushdu yanagina.Sahra gencin yanindan uzaqlasmaga calishsa da “cenab’i onu qolundan tutub yavashca qulaqina fisildamishdi
+Ferqinde deyilsenmi? Qelbim senin adini anir.Sen menim eshqime tutulmusan Sahra..
-He sanki qelbin bir seyler deyir,kimse meni sakitce dinleyir Cenab..
+O kimse menem Sahra-deyib opmusdu zerifce sahranin ellerinden..
Sahra qelbini ogurlayan bu genc haqda cox az shey bilirdi. Onun sadece qelbini ele alan sevgi tekce qaranliq dunyasina ishiq deyil,hem de uzune sevinc ve xosbextlik de getirmishdi. Bir defe Sahra
-Adiniz nedir Cenab?
-Bundan sonra “cenab”kelimesini ishletmeye bilersen
Axi Cenab?-deyerek Sahra gulmushdu.
-Bax bu kelimeni ishletmediyin zaman adimi deyecem sene –dedi Sahra ise yene o gulusuhunu gizlede bilmedi ..
-Sahra, daha once kimse sene ne qeder gozel gulduyunu demishdimi ? Xeberin yoxdur, ama gulduyun zaman butun uzun parldayir,senin cox mesum gulusun var, daha once senin kimisini he gormedim-deyib elini Sahranin uzune apardi,
-Goresen bu yuxudurmu yoxsa gercekdirmi cenab?
-Burda qeribe olan hence yoxdur Sahra,sadece etiraf et ki sen meni.. Sahra gerisini eshitse utancaq deye tez zerif elleri ile gencin dodaqlarini qapadi. Genc gulerek, ince toxunushla Sahranin elini agzindan cekib :
-Sen cox gozelsen Sahra -demishdi..
Belece gunler oturdu gencler her gun daha six gorushmeye bashlamisdilar.Kendin bezi genc qizlarinin da qulaqia bir yerden Sahra ile bagli xeberler deymishdi hetta onlardan biri Sahra bulaqa gederken qarshsini kesmishdi..(Sevinc Muradqizi)
-Baci,ishini gor qurtar ,men

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 64 >>