fikirler gelse de hamısını kenara qoyub qapını taqqıldadaraq içeri keçdim. Celalın masasına doğru addımlamaq istesem de onunla üzbeüz oturan Meryeme gözüm sataşdıqda yerimde mismarlandım. Meryem yerinden sıçrayıb:
-Sürpriz!!! - deye qışqırdıqda hele de key kimi Celalla Meryeme baxır, ne olduğunu anlamağa çalışırdım.
Sebebsiz ve mecburi halda gülümseyib:
-Ne olub? - soruşub bir neçe addım da ireli geldim.
Meryem durduğu yerden mene doğru sevincek ve xoşbext halda gözlerime baxır, deyesen deyeceyi sözleri beyninde seçirdi.
-Bu meseleni sene teklikde demek isteyirdim eslinde. Amma sonra fikrimden daşındım.
Men ise hele de üzümdeki gülümsemeni saxlasam da yavaş-yavaş meselenin hara gedeceyini anlayırdım.
-Bizim Celalla münasibetimiz var. - utancaq halda gülümseyib ardınca davam etdi. - Bundan sonra qoymayacam seni bu qeder işletsin! - bu söze her ikisi gülümsedikde bu defe gözlerim dolmuş, amma üzümdeki gülüş hele de qalmışdı. Ne etdiyimi özüm de bilmirdim. Aniden qapı açılıb Aydının:
-Hardadı Liliya? Bayaqdan onu gözleyirik Arturla. - deye dillendiyini eşitsem de geriye dönmeye de gücüm yox idi.
Ani bir hereketle özümü ele alıb Meryemi qucaqladım:
-Çox sevindim Meri. Çox çox sevindim. - elimde olsa belke de hönkürerek ağlayardım amma indi onun ne yeri idi ne vaxtı.
Ardınca Meryemden ayrılıb üzümü Celala tutduqda yanında bizi qeribe baxışlarla süzen Aydına sataşsa da gözüm fikir vermeden:
-Xeyirli olsun, Celal bey. - özümü doğrudan da sevinmiş kimi gösterdim.
-Bax görürsen, Celal. Qız emelli şok keçirtdi. - Meryem yeniden qehqehe çekerek dillenib mene sarıldı.
Bütün bunlardan meni Aydının sesi xilas etdi:
-Üzr isteyirem ancaq hamı Liliya ile meni gözleyir. Gede bilerik?
-He düzdür biz gedek. - söylesem de donub qaldığım yerden nece terpenecekdim özüm de bilmirdim.
-Qutarandan sonra gec olmasa gelersiniz. - Celal sözünü bitirdikde geriye dönüb güclükle otaqdan çıxdım.
Kiminse xefif bir toxunuşuna yere yıxılıb içimden geldiyi qeder ağlaya bilerdim

<< 1 [2] 3 4 5 >>