Meni qarşısında görmeyi gözlemediyi üçün bir anlıq teeccüb yaşasa da celd özünü ele aldı. Zülmet baxışlarını başdan aşağı üzerimde gezdirib sonda gözlerime doladı. Ele soyuq, ele uzaq baxırdı ki...İçimi titredirdi...
"Ayaq altında gezirsen, Qırmızı" - buz bağlamış sesine qarşı duruxsundum. Ağlamaq isteyirdim. Niye mene qarşı bele davranır axı?! İri addımlarla yanımdan keçib dehlizde irelilemeye başladı.
"Ayaz!" - ayaq saxladı. Men geriye çevrilecek deye gözleyerken menden daha da aralandı ve qarşıdakı otağa daxil oldu. Oradaca qalmışdım. İlk günkü kimi. Çaşqınlıq dolu hisslerle...Üst-üste yaşadıqlarımı hezm etmeye çalışırdım. Arif beyin oğlu idi? Ümumiyyetle Arif beyin oğlu olduğunu bele bilmirdim. Off! Asta addımlarla Ayazın girdiyi otağa yaxınlaşdım. 'Ayaz Ağazade'. Qapının üstündeki yazıyla gözlerimi döydüm. Lenete gelesen! Axtardığım adam bu otaqdamıydı? Beynim indi her şeyi derk etmeye başlamışdı. Bütün yaşadıqlarım...Saatlarla elek-velek etdiyim zehrimara qalmış siyahı... Senanın sözleri!
"Axmaq" - tam bir axmaq idim!
Bir iki işçinin qeribe baxışlarını üzerimde hiss etmeyimle yanağımı dişledim. Sesli demişdim?! Zibile qalasan! Özümü gülünc veziyyete salmaqda ali tehsilli idim! İndi de edecekdim? Onsuzda qarmaqarışıq olan düşüncelerim indi hörümçek toruna dönmüşdü. Ayazı anlamaq isteyirdim. Mene o qeder yardım eden insan pis biri ola bilmez axı! Belke de bütün bu davranışlarının sebebi xestexanada ona dediklerim idi. He! He! Başqa cür ola bilmezdi. Gülümsedim. Eger ele idise, onda bir şey düşünecekdik...
________________________________________­__________________
Diqqetimi heç cüre işe vere bilmirdim. Beynim o qeder dolu idi ki...Bir güc olsa, meni herşeyden uzaqlaşdırsa...
"Salam, memar xanım" - eşitdiyim sesle gözlerimi masadan qaldırdım. Senan hemişeki kimi elleri cibinde qapının pervazına söykenib, içeri girme icazesi gözleyirdi. Ne yalan deyim bu xasiyyetini sevmişdim.
"Salam, buyur, keç" - gülümsedi.
"Teşekkürler" - iri addımlarla içeri daxil

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 9 >>