gülümsedi ve mene teref bir addım daha atdı.
"Xoş gelmisen, Suay, men Ferhad" - gözlerini etrafda gezdirdi - " Nece, beyendin mekanımızı?" .
"Elbette, ferqlidi" - dedim onun kimi gözlerimi etrafda gezdirerek.
"Senin kimi" . Eşitdiklerimle qulağıma qeder yanma hissi basdı. Senanın tanıdığı birinden ne gözlene bilerdi ki. Celd kömek ister kimi gözlerimi Senana çevirdim. Düşdüyüm veziyyeti görmüşdü.
"Leziz balıqlarından getir görek"- Senanın sözlerine qarşı Ferhad gözlerini menden ayırıb ona teref çevrildi.
"Beş deqiqeye hazırdı" - deyib yanımızdan ayrıldı. Ohh! Minnetle Senana gülümsedim. Yene pis veziyyetden çıxarmışdı meni.
"Deyesen, yene savab iş gördüm" - evvelki yerine eyleşib eyham dolu baxışlarını mene çevirdi.
"Ele oldu" - gülümsedi.
"Eslinde qeyri-adi bir söz demedi. Mence bunu sene her kes deyir". Ne? Ferhadın yarım qoyduğunu o davam eletdirecekdi?!
"Yaxşı, yaxşı ele baxma, aldım cavabımı".
________________________________________­____________
Senan maşını heyatde saxlaması ile ona teref çevrildim. Bura qeder getirmeyin ehtiyac olmadığını demişdim, ancaq meni dinleyen kimdi...
"Çox sağol bu gün üçün" - minnetle gülümsedim.
"Eksine Suay, men teşekkür edirem. Axırıncı defe ne zaman bu qeder eylendiyimi xatırlamıram". Heqiqeten, çox eylenmişdik. Hele Ferhadın zarafatları. İlahi, ne qeder gülmüşdüm.
"İkimizin de eylendiyine sevindim" - iç orqanlarımı bir-birine yapışdıran kemeri açdım.
"Gecen xeyre".
"Xeyre qarşı".
________________________________________­_____________
Elimde sini ile yene hemin qapının qarşısında idim. Ureyim sanki, öz yerinden narazıymış kimi çıxmaq üçün çabalayırdı. İçeri girib-girmemekde qerarsız idim...Off! Belke de bura gelmemeliydim. Belke de danışıb aramızdakı problemleri hell ederdik. Bilmirem...Bildiyim tek şey qorxduğumdu. O qara gözlerin derinliyinde boğulmaqdan deli kimi qorxduğum... Neylemeliyem axı?! Sonsuza qeder qapıyla baxışım?! Biraz cesaret, Suay! Derinden nefes aldım. Bacaracaqsan, Suay! Nehayet, bir qram

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>