da olsa tapdığım cesaretle qapını vurdum. Ses gelmedi. Bir daha vurdum.
"Gir" - qalın ve elece de hökmlü sesi eşitmeyimle bedenim gerildi. Daha içeri girmeden bu veziyyetdeyemse...Sakit ol..Sakit ol... Bir daha içime uzun nefes çekib qapını iteledim. İçeri daxil olmağımla otağın qaranlığında boğulacaq kimi hiss etdim. Çayların tökülmesinden ehtiyyatlanaraq asta hereketle qapını arxamca bağlayıb önüme dönmüşdüm ki, gördüklerim qarşısında bedenib indi buzluqdan çıxmış veziyyet aldı. Ne baş verirdi burda?! Ayaz celd Meleyi qucağından iteleyib ayağa qalxdı. Otağın qaranlıq havasının üstüme çökmeyi ile bedenim boşaldı sanki. Bu deqiqe yıxılmamaq üçün heç bir sebebim yox idi...Xırıltılı nefes çekdim içime. Baldırlarını bele gücle örten etekle yana doğru düşen Melek çaşmış veziyyetde gözlerini Ayaza dikdi. İlahi, inana bilmirdim...İnanmaq istemirdim!
Ayazın zülmet baxışları üzerimde gezindikce sinideki stekanların nelbekiye deymesinde yaranan cingiltili ses titrediyimi ele verirdi. Ne gözlerimi ondan ayıra bilir, ne de ki otaqdan çıxmaq üçün qıc olmuş bedenimi hereket etdire bilirdim. Sanki, otaqdakı her şey üstüme gelirdi. Lenete gelesen! Bir söz demeliydim, ancaq quruyan boğazım buna imkan vermirdi. Ayazın mene doğru irelilemeye başlamasıyla bir addım geriledim. Uzaq dur, Ayaz, gelme! Gelir..Gelir...Ve... Sonda tam qarşımda dayanmağı ile küreyim soyuq divarla qovuşdu. Otağın qaranlığında parlayan gözleri menimkileri delib keçecek kimi baxırdı. Bir söz de, Suay! Bir söz!
"M-men.. şey ü-üzr". Lenete gelesen! Sesimin titremeyi ile susdum. Bir addım daha atdı. Sinesine deyecek veziyyetde olan burnuma dolan sert qoxusuna qarşı gözlerimi qapadım. Artıq soyuq divara minnet duyurdum. Eyildi ve üzünü menimki ile eynileşdirdi.
"Kömek etdim deye mene çay getirme cüretini hardan tapırsan düzü, çox maraqlıdı" - üzümü yalayıb keçen nefesine qarşı gözlerimi daha da sıxdım. Bir deqiqe...! Sözlerinin ağırlığı! Celd başımı qaldırıb onun duyğusuz baxışlarına dikdim gözlerimi . Ne

<< 1 ... 6 7 [8] 9 >>