görüşe gele bilmediyine göre üzrxahlıq edirdi, sonra valideynlerimizin dostluğundan danışırdı. Dediyine göre uşaq vaxtı biz bir- birimizi tanıyırmışıq. Ne bilim eee ordan burdan danışırdı. Söhbet esnasında “siz”den “sen”e keçmesi heç üreyimce olmadı. Men indi bütün cesaretimi toplayıb ona istemediyimi, bu işe razı olmadığımı açıq aydın demeliyem. Amma halım yoxdur danışmağa. Niyese özümü halsız, yorğun ve bedbin hiss edirdim. Ele bil sussaydım o meni daha yaxşı başa düşecekdi. İstemediyimi daha yaxşı anlayacaqdı.
- Kimise gözleyirsen?
- Ne?
- Ele bil kimise axtarırdın ona göre soruşurdum ki, kimise gözleyirsen?
- Xeyr. Heç kimi gözlemirem.
Haqlıydı. Ferqine varmadan tez tez etrafa boylanırdım. Niye? Men kimi gözleyirdim?
(Şehriyar)
Ad gününden sonra onu görmemişem. Bilmirem niye, amma onu görmek ve saatlarca söhbet etmek isteyirem, düz gözlerinin içinebaxmaq isteyirem. Gülüş dolu gözler. Balaca uşaqlar kimi uzun kipriklerini tez tez döymesi. Utandan qızarmasına.. saatlarnan baxaram. Niye? Tanımadığım, adını bilmediyim birini niye görmek isteyim? Niye getdiyim her yerde onu axtarıram?
Ad gününde qızı pert eledim. Sonra daha da utandırmayım deye yaxınlaşmadım. Bütün cesaretimi toplayıb yaxınlaşmışdım ki, bu defe de o getdi. Deyesen berk incimişdi. Haqqı da var idi. Men öküzlük eledim. O çaşqın halı gözümün önünden getmir. Bu tesüdüfü görüş ele iki defe olacaqdı? Men indi onu haradan tapım?
Tesadüf adlandırdıqları bu görüşler Şehriyarın zenn etdiyi kimi sona çatmamışdı. Onlar her an her yerde görüşe bilerdiler. Her an her yerde...
- Alo
- Alo Ülviyye hardasan?
- Sene de salam Nergiz xanım.
- Vaxt yoxdur hardasan? Tecili suretde Gencliye gele bilersen. Men ordayam. Kamran müellim iş tapşırıb, sensiz eleye bilmeyecem. Kömeyine ehtiyacım var.
- Ne işidir? İndi 28 Maydayam men.
- Gel danışarıq. Metro ile gel daha tez olar, tez ol!
- Baş üste Nergiz xa...buna bax telefonu üzüme bağladı. Dayan ifrite göstereceyem sene.
(Metro)
Hemişe de burda

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 178 >>