Şehriyardan el çekmeyimin sebebi atamdır. Tek qalmaq isteyiem get.
Gülnaz ağlayaraq otaqdan çıxdı. Qapının arxasında dayanıb – Menim ne günhaım var bes qızım? Menim ne günahım var. Deyerek dizi üstüe çöküb daha da berk ağlamağa başladı. Kamal bey onun qolundan tubu yavaşca qaldırdı. Gülnaz nemli gözlerle ona baxdı. Baxışlarındakı sevgi istilik yox idi. Yeini buz kesmiş qara gözler gördü. Bu onu daha da incitdi.
- Kamal.
- Gel gedek uzan, sen de dincel sabah danışarıq onunla. Lazım geler bir müddetlik qardaşımgile göndererik. Bakıdan uzaqlaşsa yaxşıdır onun üçün.
- Kamal belke danışaq. Kamal bey buz baxışlarla Gülnaza baxıb dodağını qaçırtdı. Bu acı gülümseme ile de - Gülnaz biz danışmaq üçün 20 ilden çoxdur gecikmişik. Get yat deyib özü eyvana çıxdı. Gülnaz ise yerinde donub qalmış, qarşısındakı insanı tanımaqd çetinlik çekirdi. O isti sevgi dolu baxan adamın yerine kim idi gelen deye düşünürdü. Bu onu çox incitdi. Çünki düşünürdü ki, Kamalın gözlerindeki sevgi heç vaxt itmez. Amma deyesen Kamalı da itirirdi.
Nergiz heç kes eşitmesin deye qapını açıb ehmalca içeri keçmek isteyende dehlizde dayanan Gülnazı gördü. Özünü itirerek açıqlama verecekdi ki, gecenin bu vaxtı niye eve bele girir, ümumiyyelte hardaydı Gülnaz onu görmürmüş kimi otağına keçdi. Nergiz teecüblense de celd Ülviyyenin otağına keçecekdi ki, daha yaxşı gören olmadı bu defe eyvandan çıxan Kamal beyi gördü. Özünü daha da itirse de Kamal bey de ona sadece başı ile salam verib qapıdan bayıra çıxdı. – bunlara ne olub deye düşünürken, astaca Ülviyye oyanmasın deye qapını açdı. Ülviyyenin sesinden başa düşdü ki, o da oyaqdır ve ağlayır. Özünü yatağa atıb
- Ülüm ne olub? Niye ağlayırsan
- Her şey bitdi Nergiz.. Her şey bitdi.. getdi.. daha gelmeyecek.ağlamaqdan hıçqırtı ile deyilen bu sözler Nergizin bedenini ürpetdi. Bu hayqırtını eşide bilmirdi berk berk Ülviyyeni qucaqlayıb. – ey sakit ol.. Dedim axı her şey düezlecek. Bax görersen Şehriyar her şeyi yoluna qoyacaq.
- Heç neyi de yoluna

<< 1 ... 104 105 [106] 107 108 ... 178 >>