Şahnaz.
- Yox Selim bu defe sen dinle. He günah mendedir. Sevmek günahdırsa günah mendedir çünki seni sevdim. Hamıdan evvel lap uşaqlıqdan sevdim. Atangil ilk defe bize gelende men mektebde oxuyurdu. Onun seni oğluma alaca demesiyle men xeyallar qurdum. Her gün senin şekillerine baxıb daha da sevdim. Sen ise menim varlığımdan bele xebersiz idin. Sonra univeristete qebul oldum.. Ancaq sen oxuduğun universitete girim deye bütün ixtisaslara girerdim imtahanda. Qebul da oldum. Amma sen yene meni görmedin. Ailelikce bize geldiniz yene yanımdan düz keçdin. Sonra o peyda oldu. Ona olan baxışların meni deli edirdi. O baxışların ünvanı men olmalı idim men! elimden geleni elesemde onun da sene qarşı boş olmadığını gördüm. Döze bilmezdim buna Selim. Onunla evlenmeyine döze bilmezdim. Evde söz çıxardm ki, sen unveristetde mene yaxınlq edirsen. Görüşmek isteyirsen. Atam bu barede atana deyende o da razılıq verdi ki, yad birini almaqdansa qohumumu alaram deyib atamla el sıxışdılar.
- Şahnaz besdir. Yeter! Danışdın bitdi! Istediyin oldusa daha neyin davasını edirsen?
- Senin sevginin? He menim oldun. He evlendik, oğlumuz oldu.. amma ne olsun. Üreyin.. üreyin mene tabe olmadı Selim.
- ......
- Görürsen susursan? Indi denene görüm oğlunla onun qızının evliliyinden sonra neyniyeceksen? Getmeyeceksen onlara ya onlar gelende evden qaçacaqsan. Nevemiz olanda da adını övladlarınıza qoymaq istediyiniz adı qoyarsınız artıq. Ya da belke en yaxşısı o da sen de boşanıb ikiniz de tezeden evlenesiniz. Şahnazın üze gelen sille onu susdurdu. Bu neçe ilde Selim ona neinki el qaldırmaq heç sesini qaldırmamışdı. Otaqdan çıxanda qapıda dayanıb
- Merdi qova qova namerd eleme Şahnaz deyib çıxdı.
Şahnaz onun bu sözünü anlamadı. Eli üzünde gözünden yaş damla damla axırdı.
Bu bir neçe günde Nergiz ise işe qaça qaça gedir Ülviyyenin de işlerini görüb telesik Ülviyyenin yanına qayıdırdı. Kenan ondan qaçdığını düşündüyü üçün pis olmuşdu. Xestexanada hekimin onun sözün kesmesiyle Nergizin

<< 1 ... 106 107 [108] 109 110 ... 178 >>