uzaqlaşmağa çalışdı. Kenan balaca uşaqlar kimi meyus halda – deyesen oyunum ters gedir.. bu yaxınlşamaq evezine meni düşmen eledi. Deyerek onun her ayağını basanda acıdan qıvranmağına özü de sıxıldı. Yene de onu tek qoymayacaqdı. Arxadan gelib onu qucağına alıb maşına apardı. Nergiz ne qeder çrıpınsa da qışqırsa da kenan ona fikir vermeden maşına qoyub evine qeder geldi. Nergiz yol boyunca o qeder qışqırıb bağırmışdı ki, artıq yorulub susmuşdu. Her ikisi sakitce maşında eyleşmişdiler. Kenan danışmaq istese de acığına gelmişdi nergizin ona kimsen demesi. Bu qeder müddetde qürurunu tapdayaraq bu qızın arxasınca düşmesi ona zerre qeder de tesir etmemişdi deye çox teesüf edirdi. Nergiz ise kenanın heç ne danışmayacağını görüb “Men gedim sevgilinizin evine gecikersiniz” deyib hikke ile maşının qapısını örtdü. Kenan onun bu halına gülüb maşında – sen menden beş beter sevirsenee, amma keçi kimi inad et hele. Sevdiyini demeyince menden xoş sözü yuxuda görersen sen. Hele bu xoş günlerindir deyib ellerini bir birine sürtdü. Ülviyye gun kecdikce saralib solurdu. Ne yemek yeyir ne danisirdi. Nergiz bele onu gucle danisdirirdi.
- Ulum ne vaxta qeder bele edeceksen? Elden gedirsen? Ozunu toparlamalisan. Hami sene gore narahatdir. Yaxshi madem ki, bir yol secdin, ayrildin o zaman addimla. Bele yataga mehkum olmaqla ozunu xeste edeceksen.
- Yatmaq isteyirem.
- Ulviyye seninleyem axi. Deyirem ne vaxta qeder...
- Yatmaq isyeyirem dedim!
- Of Ulviyye offf.. Nergiz pencereye yaxinlasib perdeni cekecekdi ki, gozlerini qiyib diqqetle neyese baxdi
- Ala di bu da orada mehv olur. Sen burda o orda. Ne haliniz var gorun, amma sonradan aglayib sizildama. Gel gor ne gune dusub. O boyda adam fikirden eriyib cop olub.
Ulviyye hec ne anlamamis kimi agir agir pencereye teref geldi. Sehriyari gorunce aniden kenara cekildi. Nefes almasi suretlendi. Nece gundu yemek yemediyinden bu veziyyet onu daha da halsiz etdi.
- ey sakit ol. Yaxshisan?
- O burdadir Nergiz o burdadir.
- o

<< 1 ... 110 111 [112] 113 114 ... 178 >>