burdan gedib ki. Gunlerdir asagida dayanir. Xeberin var ne gune dusub.
Ulviyye ilk evvel sevindi,gulumsundu daha sonra atasinin sesini esiden kimi yeniden nese xatirlamis kimi meyus oldu. Yeniden yatagina gedib, ayaqlarini qucaqladi.
- Ülüm niye özune bu işgenceni verirsen? Niye öldürursen özunu. Sen bele elemekle hec ne duzelmir. Eksine her şey daha da pis olur.
- Anlamirsan, anlamirsiz hec kim anlamır. Hec kim.
- Onda özunu toparla... Ve onunla danış.
- Yox, yox birce bu yox. Döze bilmerem. Buna döze bilmerem.Onun gozlerine baxa bilmerem.
- Yaxsi sakit ol. İndi olmasa da onunla danisacaqsan. Ne vaxta qeder qaça bilersen ki?
- Nefes ala bilmirem Nergiz, ciyerim yanir
. - Aglama, helak oldun.
Qapinin doyulmesi ile Ulviyye gozunun yaşini sildi. Kamal bey yavaşca qapini acib, - İndice eminle danışdim. Hazirlaş sabah onlarin yanina gedeceksen. Deyib qapini ortdü. Nergiz Ülviyyeye baxdi, o ise gozleyirmis kimi ayaga qalxib şkafi bosaldirdi.
- Neynirsen?
- Eşitmedin gedirem. - Esitdime, amma hara anlamadim.
- Emimin yanina, Moskvaya.
- Ele belece sakit qarsilayacaqsan?
- Ani qerar deyil, xeberim var idi. İndi de deqiqlesdirdik. Bu en yaxsisidir. Mene de Sehriyarada...
- Ne qeder muddete?
- Bilmirem. Uzun zamana yeqin ki. İşden sabah mezuniyyet gotureceyem 1 ayliq.
- 1 ay? Bir ay burada olmayacaqsan?
- Belke de daha çox bilmirem. Geciksem, xeber verem, ya öz hesabima mezuniyyet goturerem ya da cixaram.
- Bes menim niye xeberim yoxdur bu qerarlardan? Men neyniyeceyem?
- Ne vaxt istesen gel. Emimgilde seni gormeye şad olar, seni çox isteyirler bilirsen.
- Yox, getme,
- Nergiz uşaqliq eleme.
- esl sen usaqliq edirsen. Men de Vusaldan ayrildim. Amma senin kimi qaçmadim ozumu helak elemedim. Yaşamaga davam eledim.
- Bu ferqli bir şeydir niye anlamaq istemirsen. Gel bax! Bax nece qivrilib qalib orada, buna bax, mesajlari gorursen, gune azi 100 mesaj gelir. Hele zengleri demirem. Dayanmadan yigir. Onun sevgisinden zerre qeder şubhe

<< 1 ... 111 112 [113] 114 115 ... 178 >>