ödeyib yaşıl üzlük taxdırdı. Mağazadan çıxanda Nergizi görmedi.. unutmuşdu bu nergizdir heç gözleyer. Küçenin o başına bu başına baxsa da onu görmedi. Sağ terefden oğlanların sesine döndü.
- Başı xarabdıre qızın.. özü deyir hele bir bağırır da..
- Nergiz!!! Deyib kenan hemin terefe getdi. Düz tapmışdı.. Nergizin eseble nece addımladığını gören Kenan onun qolundan tutub ne olub bu ne eseb.
- esebi deyilem burax qolumu.
- Yaxşı gel gedek.
- Eee burax dedim. Get sevgilinin yanına.
- Gedeceyem. Gel seni aparım..
- Lazım deyil. Kenan onun qolundan tutub özüne teref çekdi. O qeder yaxın idi ki, Nergiz onun nefesini üzünde hiss edirdi. – Nergiz niye bele edirsen? Kenanın pıçıltı ile deyilen bu sözüne o da pıçıltı ile cavab verdi.
- Neynirem ki?
- Niye inad edirsen. Sen de menim kimi se....
- Nergiz! Bu sese her ikisi döndü. Etibar idi. Onlara yaxınlaşaraq – elini çek ondan alçaq.. deyerek Kenana yumuruq ilişdirdi. Nergiz yere yıxılan Kenanı görüb onu qaldırmaq üçün yere eyildi.
- Etibar nenyirsen sen? Yaxşısan Kenan?
- Kenan? Aa men ele bildim Vüsaldır? Amma yene de o seni ele tutmuşdu ki..Kenan ayağa qalxar qalxmaz Etibarı çırpmaq isteyirdi ki, Nergiz onu elinden tutub. – xahiş edirem, dava istemirem. Menim emimoğludur, reaksiyası düz idi her halda. Kenan ona baxaraq - emin oğlu? Nergiz onları tanış etdikden sonra aradakı soyuq baxışlar altında yene de ezilirdi. Her ikisinin bir birine acıqlı baxması nergizi qorxudurdu. Kenan Nergize gel gedek demesi ile Etibar onu qolundan tutub özüne teref çekib, eziyyet çekmeyin men apararam dedi. Kenan getmek istese de Nergiz qolunu Etibardan çekince dayandı. O Etibara teref dönerek sen get, menim bir az işim var deyib başını aşağı saldı. Etibar ise meyus halda heç ne demeden elini sıxıb oradan uzaqlaşdı. Kenan özünden razı halda nergize yaxınlaşaraq, gedek dedi. Nergiz Etibarın uzaqlaşdığın görünce Kenana teref dönüb indi de sen get. Dava olmasını istemirem dedi.
- Menim sözüm yarımçıq qaldı axı ele bil.

<< 1 ... 116 117 [118] 119 120 ... 178 >>