ağlamağa başlayırdı. Kamal bey çantaları boşalda bilmirdi. Her biri ona dehşetli derecede ağır gelirdi. Nergiz onu görüb Ülviyyeye baxdı. Ülviyye de qorxaraq atasına yaxınlaşıb – Ata ne olub? Yaxşı deyilsen sen.
- Yox yaxşıyam, hava çox isti oldu birden. Halsızlaşdım. Dese de hava eslinde o qeder de isti deyildi. Kenan Ülviyye Nergizi görünce Şehriyarın qolundan tutub aralı getdi. Başı ile göstererek – budur geldiler, artıq plana keçmek lazımdır. Şehriyar başını dönderdiyinde Kamal beyi de gördü. Yeqin yola salmağa gelib deye düşünerken elinde iki paspportun olduğun görüb – atası yanındadır. Kenan plan texire düşür. Olmaz.
- Ne? Ne ata? Nergiz mene bunu dememişdi. Aydaaa. Indi neyniyek?
- Heç ne. Özüm gedib danışaram..
- Hara? Şehriyar artıq yolunu onlara teref almışdı. Kamal beyin veziyyeti ise getdikce pisleşirdi.ve birden şehriyar yaxınlşanda onu görmese de onun üzerine yıxıldı. Qışqırıqlar çaşqınlıqlar ortanı daha da qarışdırdı. Şehriyar – Kamal bey! Deyerek onu berk berk tutmuşdu. Ülviyye ise Şehriyarın hardan çıxdığını anlamadın atasına teref eyilerek, qorxudan ağlayaraq – ata ata ne oldu deye hııçqırıdı. Nergiz ve Kenan da onlara qoşulunca artıq etrafdakılar onları ehateye alırdı. Şehriyar onun köyneyinin yaxasını açıb – kenara çekilin hava alsın deye bağırırdı. Kenanla onu maşına oruzdurub xesetexanaya yollandılar. Ülviyye ve Nergiz de onlarla birlikde idi. Nergiz ne qeder Ülviyyeni sakitleşdirmeye çalışsa da Ülviyye şokdan ne elediyini bilmirdi.
Xestexanada dehlizde olan abu hava olduqca ürek sıxıcı idi. Ülviyyeni sakitleşdirmek üçün artıq iyne vurmuşdular o da palatada uzanmış yuxlamışdı. Nergiz onun yanından bir deqiqe bele olsun ayrılmırdı. Şehriyar divara söykenib Ülviyyeni izleyirdi. Telaşdan heç kim Gülnaza xeber vermemişdi. Hem ne deyecekdiler. Yazıq qadın yoldaşının derdini çekecekdi yoxsa qızın halına yanacaqdı. Nece deyecekelrini bilmirdiler. Kamal bey infarkt keçirmişdi. Aparata bağlı uzanmış huşu özünde deyildi. Ülviyye yavaş yavaş

<< 1 ... 127 128 [129] 130 131 ... 178 >>