baş verenlerden xeberdar lakin yuxulu idi. Yuxu rahat idi indi ona. Hekim otağın qarşısına gelib Gülnaz xanımı yerde qapının ağıznda eyleşen görünce dözmeyerek – özünüzü helak elediniz. Sizin bele olmağınızla o sağalan deyil. Eksine ona destek olmaq üçün gerek siz de güclü olasınız.
- Niye oyanmır? Niye reaksiya vemrir.? Menden heç ne gizletmeyin xahiş edirem.
- Narahat olmayın, yatızdırırıq. Indi ona en az lazım olan şey stresdir. Bir az sakitleşmelidir. Tehlüke keçib.
- Onda niye qoymursunuz keçim içeri?
- Baxın xanım, tehlüke sovuşub, amma her an her şey ola biler. Dediyim kimi stressden uzaq dayanmalıdır.
- Söz verirem, heç ne demeyeceyem. Sadece yanına girib çıxacağam, xahiş edirem. 5 deqiqelik mene besdir
Hekim etriaz etmek istese de Gülnazın şişmiş gözlerini görünce, göz yaşının yanağından nece süzüldüyünü görünce döze bilmeyib. – 3 deqiqeden artıq olmaz deyib qapını açıb onunnla içeri keçdi. Ülviyyeni oyatmadan Gülnaz içeri keçdi. Kamalın iri bedenini yatağa çökmüş, aparatlara bağlı veziyyetde görmek ona çox ağır geldi. Yavaşca yanında diz çöküb elini ovcuna aldı. Herbçi olduğundan iri cüsseli Kamal beyin bir eli Gülnazın iki eline ancaq sığırdı. Hekim yene de çox qalmamağı tapşırıb çöle çıxdı. Gülnaz Kamal beyin ellerini öpür yanağına sürtürdü. Göz yaşları Kamalın ovcuna düşürdü. Heç bir reaksiya vermese de elsinde hiss edirdi. Bilirdi ki, Gülnazdır yanında olan. Gülnaz sesini çıxartmaq istemese de yavaşca danışmağa başladı.
- Kamalım.. canım.. meni qoyub getmeyi ağlından bele keçirtme. Inan mene ardınca geler orada da yaxandan yapışaram. Deyib özü gülümsedi. Yeniden elini öperek – evimin direyi, sensiz men heçneyem. Heç ne. Bilirem gecikmişem bu sözleri sene demekde. Hem de çox.. Bağışla meni. Amma gec de olsa deyeceyem. Men illerin kinini saxladım üreyimde. Halbuki orada senin sevgin mesken saldığından bixeber idim. Sen söz vermişdin yadında? Demişdin ne olur olsun sen seveceksen, özünü sevdireceksen. Demişdin senin sevgin ikimize bes eder.

<< 1 ... 131 132 [133] 134 135 ... 178 >>