ile deyerek Nergize yaxınlaşan Kenan ondan cavab gözlese de Nergiz bu defe susmuş ağzı açıq halda Kenana baxırdı.
- Düz dedim Nergiz xanım? Sevmekden qorxursan sen.
- Yox niyeki senin kimi men de sevirem. Kenan bunu gözlemirdi. Gözleri berelmiş halda Nergize baxıb. – bilirdime deyeceksen, amma bu tezlikle gözlemirdim. He men de sevirem. Hem de çox.. deli kimi
- Men de onu deyirem de men de senin kimi sevirem. Sen nece Süreyyanı men de ele Etibarı.
- Ne?! Ne Etibar?!
- Ne yox. Kim. Men Süreyyaya ne deyirem?
- Ay qız Süreyyanın bura ne dexli? Hele Etibarı demirem.
- Nece yeni ne dexli. Çox dexli var. Telefonda edebsiz edebsiz sözler deyen men deyildim.
- Ne edebsiz. Sevirem sözü ne vaxtdan edebsiz olub?
- Eee Kenan çekil qarşımdan get Süreyyanın yanına. Men de sevgilime zeng vurum.
- Nergiz! Kenan onun qolunu yene berk tutub özüne teref çekdi.
- Delisen burax. Qolum çıxdı?
- Mene yalan danışma.
- Ne yalanı, burax qolumu. Qolumun göyerdiyini görse seni o dünyalıq eder xeberin olsun. .
- Nergiz meni cinlendirme ne sevgili.. Kenan nergizin qolunu daha da sıxdı. Ağrıdan qıvrılan Nergiz qışqırınca etrafdakılar onun kömeyine gelmek istedi. Kenanın qezebli baxışlarını görüb heç kim cesaret etmedi. Nergiz onun elinden çıxmaq üçün ne qeder çabalasa da alınmırdı. Kenanı heç vaxt bele görmemişdi. Çox qorxdu ve özünden asılı olmadan elini atıb gelen tibb bacısının mecmeyisinden iyneni götürün ona batırdı. Kenan heç bir reaksiya vermeyince içinde olan dermanı da onun bedenine yeritmiş oldu. Tibb bacısı qışqırsa da heç biri ona qulaq asmırdı. Kenan yavaş yavaş Nergizin qolunu buraxırdı. Ve birden üzünde qeribe bir gülümsemeyle yere yıxıldı. Nergiz şok veziyyetinde ona baxıb sadece – Allahım men neynedim. Onu öldürdüm. Deye bildi.Şehriyar Ülviyye ile yeniden kenarda dayanıb gülmemek üçün özlerini gücle saxlayırdılar. Gülüş hedefleri ise Nergiz idi. Nergiz onlara baxıb – Adam orda can versin siz burda gülün deyince ikisi de özünü toparlamağa çalışdı.

<< 1 ... 134 135 [136] 137 138 ... 178 >>