Şehriyar Bu xestexanada yatmayan bir men qaldım deyince Ülviyye ona teref dönerek – Allah elemesin ele deme deye onun yanağını sığalladı. Şehriyar ise onun elini tutub öpdü. Bu sehneni gören Nergiz – vicdansızlar burda vicdan ezabından az qala ölecek biri vareee. Sevginiz indiye qaldı?
- Nergiz özün günahkarsan. Bextin getirib ki, sadece sakitleşdirici idi. Ya birden başqa derman olsaydı. Birden doğrudan da nese olsaydı.
- Eee Ülü yaxşıda, onsuzda üreyim partlayacaq burda.
- Öl ele.
- Ülü..
- Yaxşı çox üstüne getme. Görmürsen o da pisdir.
- Pis deyil, sadece növbeti decelliyinin günahını çekir. Bir az böyümek lazımdır Nergiz xanım.
- Şehriyar ona denen de.. indi ağlayacağam.
- Nergiz, bağışla, amma Ülviyye haqlıdır. Bu defe çox ağ oldu. Heqiqeten bextin getirdi.
- Onun meni nece tutduğundan xeberiniz var, qoluma baxın gömgöydür. Nergizin qolu doğrudan da göyermiş ve qızarmışdı. Ülviyye ona baxıb – bu nedir? Eli qırılmasın. Deyince nergiz dodaqlarının büzüb - Görürsen deyerek ezilib büzülmeye başladı. Şehriyarda yaxınlaşıb baxınca
- Allah bilir ne demisen ki, bele eleyib.
- Bu nedire hamınız onun terefini tutursunuz. Bes men?
- Senin terefini tutacaq bir şey göster? O boyda oğlan palatada xor xor yatır. Ülviyyenin bu sözünden sonra gelen Gülnaz xanım – Ne olub burda, nece oldu oğlan deye soruşdu. Ülviyye yaxşı olduğunu deyib atasını soruşdu. Kamal bey de yaxşı idi, amma onu da yatızdırırdılar ki, bir müddet sakit qalsın. Ona göre hele heç biri onunla danışa bilmemişdi. Elece ayıq olanda sakitce baş çekib çıxırdılar. Nergiz kor peşiman oturacaqda oturub fikre getmişdi. Düşünüdü ki, doğrudan da bu defe ağ eledi. Bu derman başqa bir şey de ola bilerdi. Fikirleşdi ki, deyesen Kenan bu defe o üzrxahlıq etmelidir. Yanında çalan telefon sesi onu fikrinden ayırdı. Zeng eden adı görünce - öl ele orada, senden üzr isteyen senin kimi olsun. Gerek heşerat öldürcü iyne olardı vurardım canım qurtarardı deyib ayağa qalxdı. Ülviyye onu eşidib telefona

<< 1 ... 135 136 [137] 138 139 ... 178 >>