adamla iller sonra qohum olacaqsan, onunla üz üze geleceksen. Her ona baxanda göresen menim qadınım hele de onu sevirmi sualları ile beynini çürüdeceksen. Asan deyil, heç asan deyil
- Bes indi? İndi nece olacaq? Heç ne deyişmeyecek
- Deyişdi Şehriyar, çox şey deyişdi.
- Nece?
- Icazenle o mene qalsın. Amma bir tek kelme deyeceyem, artıq men heyat yoldaşımdan zerre qeder şübhe etmirem. Onun qelbinden xeberdaram. Bu mene bes edir, geri qalan her şey artıq behanedir.
- Yeni..icaze verirsiniz.
- Yox icaze vermirem.. ... Xeyir dua verirem. Qızımı götür get buralardan.
- Nece?
- Eşitdiyin. Men Gülnazı yola getirerem.
- O imkan vermese Ülviyye..
- Oğlum, dedim axı men onu yola getireceyem. Menim de özüme göre yollarım var... deyib Kamal bey elin ile üreyini gösterib – bu zeif üreye kiminse nese demeye esas da Gülnazın nese demeye üreyi gelmez. Her iksi gülümsedi. Şehriyar Kamal beyin elini berk berk sıxıb – çox sağolun.. çox çox sağolun. Mene indi dünyaları verdiniz. Amma bunu ede bilmeyeceyem Men Ülviyyeni götürüb getmek istemirem. Onu sizin evden ağ gelinlikle çıxmasını isteyirem. Sizin ve Gülnaz xanımı xeyir duasıyla.
- Oğlum sizin veziyyetde bu mümkün deyil.
- Esas siz mene destek odunuz, xeyir duanızı verdiniz. Demek ki, geri qalan her şey düzelecek.
Kamal bey gözleri dolmuş halda – qızım çox şanslıdır deyince Şehriyarın ona cavabı onu daha da kövreltdi.
- Esl men şanslıyam ki, onun sevdiyi menem
Gülnazla Ülviyye dehlizde narahat halda eyleşerken kiminsöe telaşlı halda ağlayaraq onlara teref geldiyini gördü. Qadın hay şüvenle Kenanın yatdığı palataya teref getdi. Şehriyardla atası haqqında düşünen Ülviyye Nergizi ve Kenanı tamam unutmuşdu.
Nergiz ise palıatada işden ağlayaraq Kenanın elini berk berk sıxıb öpürdü.
- Kenan nolar, yalvarıram, aç gözünü ve denen ki, yaxşıyam. Nolar qalx ayağa.. mene bunu yaşatma. Allahım bunu mene niye edirsen. Menim heçmi xoşbext olmağa haqqım yoxdur. Niye kimi sevirem elimden alırsan axı deye üsyan ederken

<< 1 ... 143 144 [145] 146 147 ... 178 >>