narahat olmayın menim niyyetim ciddidir. Nergizle evleneceyem. Siz tarix deyin qalanı menlikdir.
- A bala se neyle qidalanırsan? Ne yeyib ne içirsen? Allahım, ele bilirdim Nergizdir tek deli bu ondan beş beter. Oğlum her şeyin öz qaydası var, yolu var. Bele...bele qız isteyerler?
- Nece isteyerler?
- Off... indi işim var, gelersen danışarıq, görüm kimlerdensen. Deli oğlan.. Aynur xalanın bele demesi ile Kenanın gözüne işıq geldi ele bil.
“Dedi ki, gelersen danışarıq, elaaaaaa Nergiz indi qaç görüm hara qaçırsan.” Kenan kefi saz halda maşınına doğru getdi.
Gülnaz ise Kamalın yanında eyleşmiş onun elinden tutub gözlerinin içine baxırdı. Özünü zorla saxlayırdı ki, Şehriyarla ne danışdığını soruşmasın. Sebrini çox sıxsa da belli idi ki, sözlü adama oxşayır.
- Eşidirem Gülnaz.
- Ne?
- Deyirem eşidirem. Nese demek isteyirsen.
- Yox.. hee.. yenii.. şeyy... özünü nece hiss edirsen. Kamal bey bu söze gülümseyib – Gülnaz mene yox da. Sen Ülviyyeni aldada bilresen, amma meni yox. Şehriyarla ne danışdığımı soruşacaqsan.
Gülnaz utanmış halda elini çekib – sende ki, yox.. o heç ağlıma gelmirdi.. deyib baxışlarını qaçırtdı.. Kamalın – he yaxşı sen deyen olsun sözünün ardınca. – ele yaxşı söz saldın, doğrudan ne danışırdınız. Deyerek elini saçına atıb oynatmağa başladı. Kamal bu reaksiyaya daha da gülerek. – ehh Gülnaz, heç deyişmemisen. Dedi.
- Şehriyara teşekkür edirdim ki, bu qeder vaxtda yanınınzda olub tek qoymayıb.
- Ele bu?
- Ele bu.
- Bes ona başqa nese dedin? Yeni, ne bilim belke ... ne ise boş ver.
- Ülviyyenin sevgisine sahib çıxmasını da dedim
- Ne?
- Eşitdiyin.
- Axı Ülviyye.
- Gülnaz, xahiş edirem. Mence hamımız yeteri qeder incindik, qırıldıq. Izn verek uşaqlar xoşbext olsunlar. Bizim kimi...
Gülnaz Kamalın sözüne başını qaldırıb gülümseyerek. “Sen nece isteyirsen ele olsun ” deyince Kamal bey bir elini qaldırıb ona teref uzatdı. Gülnazın onun elinin tutması ile her ikisi sevgi ile gülümsediler.
- He bir şey daha xahiş edeceyem.
-

<< 1 ... 146 147 [148] 149 150 ... 178 >>