Valideynlerimi dünyada her şeyden çox sevirem, amma bu onların her istediyini eleyecem menasına gelmir.
- Başa düşdüm. Men getsem yaxşıdır. Gec oldu. Indi deyere sizinkiler düşerler. (muellif LILI SH)
- Bağışla seni incitmek istemirem....
- Gecen xeyre
- Xeyir apar
Zülfiyye valideynlerimin sözünden çıxa bilmirem dese de belli idi ki, Şehriyara qarşı boş deyil. Eve gözleri dolmuş halda girmesin deye blokda bir az gözledi.
Az sonra her kes öz evine dağılışdı. Atasının yanında Şehriyar anasına heç ne deye bilmirdi. Anası da bilirdi ki, Şehriyarın susmağı xeyire deyil. Düşündüyü de doğru olmuşdu. Eve çatar çatmaz Şehriyarın atası qonaq otağına keçdi.
- Ana men sene dedim axı.. söz vermişdin.
- Ne olarki. Pis oldu bir- birinizi tanıyın. Tanımamış deyirsen istemirem.
- Men tanımaq istemirem!!
- Sesini yükseltme
- Bağışla. Amma meni buna mecbur edirsen, men uşaq deyilem. özüm bilirem nece hereket etmek lazımdır.
- Menim ağıllı balam. Burda ne var ki, qeşeng qızdırda ailesini de tanıyırıq. Ondan yaxşısını tapmayacaqsan ki.
- Ne bilirsen belke tapmışam
- Ne? Qara oğlanın derdi varmış. Bes bunu de de. Men ne bilim yazıq. Kimdir o bextever.
- Ana
- Yaxşı yaxşı utanma denen
- Heç kim. Heç kim yoxdur. Amma bu Zülfiyye ile evlenecem menasına gelmir. Istemirem. Hem bele eledikce qızı da incidirem. Mence ikimizde bunu istemirik.
- Atan da razıdır bu işe
- He lap yaxşı hamı razıdır. Menden başqa. Men de ki heç. önemli deyilem ki ne fikirleşirem. Kime ne? ele?
- Deli oğlum ele şey olar.. Biz senin yaxşılığın üçün deyirik.
- İstemirem eleme mene yaxşılıq. Birde bu söhbeti açma xahiş edirem.
- Oğlum
- Ana xahiş edirem. Bağladıq
Şehriyar istemeden anasına sesini yükseltmişdi. Peşiman olmuşdu. Amma anasını könlünü alacaqdı. Bes onun? Onun könlünü kim ovudacaq? Kim onun qelbinde yaranan müemmalı hisslere encam çekecekdi. Gün keçdikce üreyi daralırdı. Belke de Elçinden xahiş etmeli idi ki, Ülviyyenin yerini telefonunu onun üçün öyrensin.
(Ülviyye)
-

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 178 >>