Bu Kenan idi. Aynur xalanın sözünü sehv başa düşümüş, gel deyeren bu gün gel deye başa düşümüşdü.
- Dedime, amma demedim ki, dur bu gün gel, özü de ek.
- Bes kimle gelim.
- Allahım..keç içeri, gel görüm.
Nergiz Kenanı görünce gözleri berelmiş halda – sen burda neynirsen deyince, anası Nergizin yanını gösterib Kenanı otuzdurdu.
- Indi ikiniz de danışım görüm ne oyundan çıxırsınız.
Nergiz ve Kenan günah iş görmüş uşaqlar kimi çiyinlerini büküb oturmuşdular. Aynur xanım stulu onların qarşısında qoyub yerini rahat eyleşince belli oldu ki, söhbet uzun olacaq. - Çox gözleyeceyem...
- Mam..
- Eşdirem
- Aynur xanım.
- Beli.
- Mam.
- He
- Aynur xanım
- Biriniz danışın artıq! Aaaaaa!!
Aynurun sözüne her ikisi diksindi. Ve iki eyni anda danışmağa başladı. Bu defe de ikisi birden danışdığı üçün Aynur heç ne başa düşmürdü.
- Susun!!!! Sakit dedim!!
Her ikisi tezeden susdu.
- Boy..sesiniz batmasın. Nergiz danış görüm ne meseledi.
Nergiz çiynini çekerek başını aşağı saldı. Heç ne danışmadan susmağa davam etdi.
- Yaxşı, Kenan sen danış.
- Aynur xala..Xala deye bilerem de he..
- Ade danış...Sebrimi tüketme
- Men sizin qızınızı almaq isteyirem
- Yox daha neler.. Bazardan mal almırsane. Özü de bu ne cüret Kenan bey. Deyesen sevgiliniz tez yaddan çıxdı. Nergizin bu sözüne Kenan Aynurdan üzünü çekmeyerek.
- Imkan ver ananla danışıram, hörmetin olsun anana. Aynur Kenanın bu sözüne desetk vererek – ayıb olsun sene. Oğlan xariclerde böyüse de senden yaxşı bilir edeb erkanı.
- Mam.
- Sus görüm. Eşidirem oğlum.
- He demek bele. Sizin qızınızı almaq isteyirem. Mene verersiniz onu
- He verirem götür apar.
- Doğrudan?
- Mama sen ne danışırsan?
- Oğlum sen delisen? Bu qız oyuncaqdır onu kimese verem. Insandıre qarşındakı. Adet var, enene var. Her isteyene qız vermezler. Biz de araşdıraq görek kimsiniz kimlerdensiniz. Ailen kimdir, atan anan.
- Atam Kamrandır. Nergizin neçe illik müdiri. Anam ise.. Xalide. Onu men uşaq iken itirmişik, Bir de

<< 1 ... 149 150 [151] 152 153 ... 178 >>