gelib yeniden qonaq otağında eyleşenlerle yanaşı oturdu. Eslinde eve ilk girende gedecekdi, amma atası onların iş ortağı olduğundan dolayı sadece yemeye geldiyini Şehriyarın evi bir ğlu olduğu üçün yemeye qalmasını istemişdi. O da etiraz etmeden mecbur qalmışdı. Arada bir Zülfiyyenin baxışlarını üzerinde hiss edince narahat halda otururdu. Qapının zengine ayağa qalxıb men baxaram deyib otaqdan çıxmaq üçün behanenin tam vaxtında geldiyini düşündü. Qapını açınca irilenmiş gözleri ile Ülviyyeye baxdı.
- Sürprizzz... Saatın men de qalmışdı. Dedim şexsen özüm getirim. Hem bu behaneyle seni de görmüş olardım.
- Ülviyye!
- He, amma gedirem..Sadece seni görem istedim dediyim kimi. Sensiz çooo....xx
- Şehriyar.
Zülfiyye qapya yaxınlaşıb Şehriyarın arxasında dayanınca Ülviyye bu defe teecüblendi.
- Şey.. mmm...Ülviyye gel aşağıda danışaq.
- Bizi tanış etmeyeceksen Şehriyar? Zülfiyyenin bu sözüne hele de susan Şehriyar Ülviyyeden baxışlarını çekmirdi. Ülviyye ise Şehriyara baxaraq ona niye yalan danışdığını anlamağı çalışırdı.
- Oğlum kimdir? Deyerek qapıya yaxınlaşan Şahnaz da qarşısında Ülviyyeni görende teecüblendi.
- Onun burda ne işi var?
- Ana! Xahiş edirem. Siz keçin içeri men Ülviyyeni evine yola salım gelirem.
- Yox .. yox.. gelme. Ehtiyac yoxdur. Sen burda qal, men özüm gederem. Ülviyye pillekenleri süretle düşmeye başladı. Şehriyar onun arxasınca gedecekdi ki, qolundan yapışan ele dayanmış oldu. Geriye dönende Zülfiyyenin baxışlarını düz gözlerinde hiss etdi.
- Burax getsin, bizi burda qoyub getmeyeceksen ki, hem atam seninle danışmaq isteyir.
- Başa düşmedim. Ne barede?
- Bizim baremizde
Şehriyar onu qolundan tutub elini sert çekilde çekince Zülfiyye geri addımladı.
- Mene bax, xanım qız. Biz deye bir şey yoxdur. O geden qız var idi ha.. Bax biz deye men onunla varam. Azacıq qüururn olsun. Ok?! Deyib göz vuraraq süretle aşağı düşdü. Ülviyyeni yolda taksi gözlediyini görünce ona yaxınlşaıb arxadan berk qucaqladı. Ülviyye evvelce qorxaraq

<< 1 ... 152 153 [154] 155 156 ... 178 >>