Şehriyar ise neyin şokunu yaşayacağını bilmeden gah Zülfiyyeye gah da Ülviyyeye baxırdı. Birden özüne gelerek Ülviyyenin elinden tutub – menimle gel deyerek boka teref yöneldi. Zülfiyye de onların arxasıcna gelerek eve girmişdi. Şehriyar Ülviyyenin elinden tutub qonaq otağına gelince ten ortada dayanıb. – ata , ana. Ülviyyeni tanıyırsınız. Onun valideynlerinin razılığını almışam. Ve biz evleneceyik. Istedim siz de bilseiniz.
Bu ani etiraf Ülviyye de başda olmaqla hamını yerine mismarlamışdı ele bil.
- Oğlum isteyirsen bunu sonra danışaq deye pıçıltı ile Şahnaz Şehriyara yaxınlşasa da.
- Yox. Ele indi tam vaxtıdır. Zülfiyyenin atası ile anası celd ayağa qalxaraq. – biz getsek yaxşıdır. Iş baresinde sonra yene danışarıq Selim deyib qaşları çatılmış veziyyetde evden çıxdılar. Ülviyye Şehriyara qısılaraq qıpqırmız olmuşdu. Adam çox olsa da Selim düz Ülviyyeye baxırdı. Ona baxanda vicdan ezabı çekir, peşimanlıq duyurdu. Amma özünü tez toparlayıb o da eyvana çıxdı. Qapıda dayanıb. – apar qızı evine sabah normal danışarıq deyerek çıxmışdı. Şahnaz ise metbexe keçib hirsinden qab qacağı krandın altına ele yığırdı ki, sanki qırmaq isteyirdi . Şehriyar Ülviyyeni evine getirene qeder yolda her ikisi susmuşdular. Amma eve çatana yaxın Şehriyar eli ile onun elinden berk tutub. – qorxma. Bele daha yaxşıdır. Hamının nazı ile oyanamayacağıq ki,
- Amma..
- Shh.... dedim axı bele yaxşıdır. Sen onun bunu burax da o neydi?
- Ne?
- Bir anlıq ele bildim qızı öldüreceksen.
- Mense bir anlıq ele bildim qız seni az qalsın yeyecek gözleri ile
- Bele de... qısqandın.
- Kim men? Men heç vaxt qısqanmıram. Esl sensen qısqanc olan.
- He men qısqanıram. Hem de deli kimi. Çünki sevirem.
- Kimi?
- Kimi? Bilmirsen?
- Yox bilmirem
- Hm... yaxşı bayaq gördüyün qızı, Zülfiyyeni
- Şehriyar!
Ülviyyenin bu reaksiyasına qeh qehe atan Şehriyar onun belinden tutub özüne teref çekdi. Onu öpünce Ülviyyenin hirsi keçib getdi. Şehriyar ondan ayrılıb alnının alnına diriyerek – indi

<< 1 ... 154 155 [156] 157 158 ... 178 >>