içine baxırdı. Sanki neyese ima edirmiş kimi dik dik gözlerine zillenirdi. Selim bey ise tez telesik qızı isteyib şirin çayı içib getmek üçün elinden geleni edirdi. Şehriyarın bibileri de elçilikde olduğundan susqunluq pozulmuşdu. Qadınlar arasında geden söhbet ortamı yumuşaldırdı. Her şey qaydasında keçmişdi. Ülviyyenin hesini alınca Şehriyar toydan söhbet salmışdı ki, hamı gülmeye başladı. Şehriyar özü de bu halına utanıb. Şey yeni sonra bir de harada yığışacağıq deye soruşdu. Ülviyyeni atası – var yox bir qızım var. Deyirsen ona bir ezemetli nişan elemeyim?
- He he.. elbtte bağışlayın.
Nişan günü de teyin olunmuşdu. Artıq her şey hazır idi. Günler bir birini qovduqca o gün de gelib çatmışdı. Her şey mükemmel görünürdü. Ülviyye otağında paltarını geyinmiş heyecandan elleri buz kesmiş halda o baş bu başa gedib gelirdi. Nergiz onun bu halına gülüb
- Deli, nişanında bele heyecanlısansa toyunda yıxılıb ölersen ki.
- Başına gelsin görersen.
- Menim başıma gelib deye Nergiz bir anlıq duruxub başını aşağı saldı.
- Canım bağışla.. Ele demek istmedim. Off dilimi eşşek arısı vursun.
- Bilirem narahat olma.
- Hem niye pis olursan. Bax yaxşı ki, çıxdı getdi. Indi kenan var.
- Kenan deyib meni cinlendirme. Onun adını çekme.
- Aa bağışla doğrudan axı o Fidanlaaa... (Nergizin öldürücü baxışlarını hiss edince cümlesini deyişib ) yeni o eyri ayaqla evlenmek isteyirdi he?
- Cehenneme evlensinler. Qara cüce kimi balaları olsun. Ciy ciy deye gezsinler ortalıqda.
- Allah eşqine hardan tapırsan bu qarğışları. Bu qeder müddetde noldu bu Fidanla qarşılaşmadılar.
- Ne bilim maraqlandırmır meni. Menden niye soruşursan.
- Yaxşı - deyib Ülviyye ayağa qalxacaqdı ki, Nergiz onu qolundan tutub yeniden yatağa otuzdurub
- Guya o eyri ayaq özünü naza qoyub da bunu görmeye utanırmış da. Özünü ele gösterir ki ele bil rahibedir. Men bilirem onun nece er xestesi olduğunu. Qarşısına kor çıxsa geder. Xoş Kenanın da kordan ferqi yoxdur. Gedib gelib fidanı mene terfileyir.

<< 1 ... 159 160 [161] 162 163 ... 178 >>