danışmalıyıq.
- Fidan anam icaze verib, gedib harada isteseniz oturub rahat rahat çayınızı içib söhbetinizi ede bilersiniz. Fidan utancaq baxışlarla Kenana baxarken Kenan beyninde “Ümid edirem Aynur xala Fidana bütün bunların oyun olduğunu deyib” deye düşünürdü. Nergiz ise hikkesinden heç kimi eşitmir esebinden dişlerini qıcayaraq acıqla Fidanla Kenanı tanış edirdi.
- Ne ise siz artıq qalanının özünüz hell edersiniz, men getmeliyem.
- Nergiz dayan.
- Elvida Kenan.
- Elvida?
- Kenan bey.
- He.
Fidanın onu seslemesi ile ona teref baxan Kenan qızın acgöz baxışlarını görünce - Aynur xala ile danışmısınız da he?
- Elbette danışmışam. Amma mence biz bu oyunu bitire bilerik .
- Haa ay sağol, men de onu deyecekdim.
- Oy, lap utandım. Demek siz de mene qarşı boş deyilmişsiniz?
- Ne? Yyoooo yoooo bir deqiqe ne boşu? Nergiz gözle meni deyerek arxasına baxmadan qaçır.
Nergiz ise gözleri dolmuş veziyyetde nişan merasimine qayıdır. Üzükler taxılmış her kes xoşbext cütlüyü tebrik etmiş alqışlamışdılar. Nergiz Ülviyyenin yanından bir deqiqe ayrılmadığından Kenan ne qeder elese de onunla danışmağa iman tapmamışdı. Fidan ise her fürsetde onun yanına gelir gülümseyib onun qoluna girmeye çalışırdı. Aynur xala bunu görünce onlara yaxınlaşıb Kenana ters baxışla baxanda, Fidanın elinden qurtulmağa çalışan Kenan ele bil doğmasını görmüş kimi sevinerek ona teref getdi.
- Aynur xalam canım, Allah sizi mene yetirdi, sizin qız deli çxıdı.
- Indi bilirsen?
- Nergizi demirem. O heç. Fidan.
- Görürem, maşAllah mehribanlaşmısınız. Mene bax Kenan sen menim xoş üzümü görmüsen deyesen ağlın uçub. Qızımı incitsen öz elimle seni öldürerem.
- Aynur xala, menlik deyil. Bu qız yapışıb ki, oyunu gerçeye çevirek. Nergiz öz eli getirib verdi meni buna.
- Hmm.. Nergiz bunu edibse demek çox inciyib. Oğlum besdir uşaq kimi oyun oynadın. Atanı da götür gelin onu istemeye. Men Nergizin atası ile danışaram.
- Axı o etiraf elemedi.
- Ade sen bu qızı isteyirsen?
- O ne sözdür.

<< 1 ... 164 165 [166] 167 168 ... 178 >>