ha ... onu görerik Şehriyar bey. Artıq sabah men de subaylığın daşını atmaq üçün elçi gedirem.
- Kime?
- O ne sualdır.
- Ooo tebriklerNergizden razılıq aldın.
- Şey.. yox.. Amma razıdır.
- Nece yeni..
- Ülviyye seni gözleyir sonra danışarıq. Gedek.
Vağzalı sesi ile toy adetleri yerine yetirilerek Ülviyye ata evinden çıxmışdı. Maşına oturana qeder Şehriyar ağzı açıq halda Ülviyyeye baxırdı. Çekilen toy şekillerinde de Ülviyye gülerek obyektive baxır şehriyar ise ona heyran baxışlarla. Maşına eyleşende artıq özünü tuta bilmeyib kiçik bir öpüş qondurdu Ülviyyineni yanağına.
- Eyy görerler ayıbdır. Hamı etrafımıza yığışıb.
- Neyi ayıbdır. Bu günden menimsen. Istediyim vaxt, istediyim yerde öperem deyib bu defe dodaqlarına kiçik bir öpüş qondurdu.
- Şehriyar!! Besdir.
- Neynim bu qeder möhteşem gözelliye sahib olmazdın.
- Xoşuna geldi?
- Xoşuma geldi de sözdür. Meni indiden derd götürüb?
- Ne derdi?
- Seni evden çıxmağa nece qoyacağam?
- Ne? Ne danışırsan sen?
- Bu gözellikle hamı dönüb sene baxacaq. Men hamını döye bilmeyeceyime göre tek çare seni eve bağlamaq qalır.
- Ciddi deyirsen. Ülviyyenin aldığı sifete Şehriyar gülerek.
- Menim deyilsen? nece isteyerem ele de eleyerem.
- Xatırladım ki, imzalar hele atılmayıb Şehriyar bey. Bu dediklerinizden sonra deyesen düşünmeli olacağam.
- Eyy döyerem seni.. Ne düşünmesi?
- Ne bilim vallah.
Artıq toy mekanına çatmışdılar. Vağzalı sedaları altında qonaqlar Şehriyarla Ülviyyeni qarşıladılar. Nigah merasiminde Nergiz Ülviyyenin şahidi olmuşdu. Şehriyar ise uşaqlıq dostunu öz şahidi etmişdi. Kenan Nergiz şahidlik imzansını atanda ona kenardan baxıb bic bic gülerek. – çek çek imzanı Nergiz xanım. Indiden verdiş ele, öz toyunda da lazım olacaq deye mırıldandı. Ülviyye ile Şehriyar yerine eyleşmişdi. Nergiz heyranlıqla onlara baxanda Fidanı zala daxil olan gördü.
- Bunun burada ne işi var? Deyerek ona yaxınlaşdı.
- Fidan? Sen burda nenyirsen?
- Aynur xala meni de devet etdi.
- Qızım

<< 1 ... 172 173 [174] 175 176 ... 178 >>