Ülviyyenin qulağına pıçıltı ile “Yaxında bu evin gelini olacaqsan ona göre dedim.”
Sözler Ülviyyeni ele bil göyün yeddinci qatından yere çırpdı.
- Sen ne dediyini deyesen...
Reşad Ülviyyeye qulaq asmadan elleri cibinde, üzünde tebessüm özünden razı halda otaqdan çıxdı.
Ülviyye o qeder esebileşdi ki, anasının yanına gelib Reşadın anası ile söhbet etdiyini görsede yüksek sesle. “Getmirik eve? Seher işe gedeceyem tez yatmalıyam” dedi. Gülnaz ve Reşadın anası teecüblü halda Ülviyyeye baxdılar. Ülviyye özünü sındırmadan sözüne davam etdi. “Men atama deyim ki, onu gözleyirik” Gülnaz xanım pert olmuş halda Gülyaza baxaraq. Bu aralar işleri çoxdur, gece gündüz işleyir yorulub. Deyerek veziyyeti düzeltmeye çalışdı. Gülyaz ise gülümseyerek eybi yox indiki cavanlar beledir sen fikir eleme dedi. Eve gedene qeder Ülviyye anasının qezebli baxışlarını bir neçe defe üzerinde hiss etse de esebden, gerginlikden vecine de deyildi. Ana qız arasında olan gerginliyi hiss eden Ülviyyenin atası Kamal bey qarışmamaq üçün eve giren kimi iş otağına çekildi. Gülnaz Ülviyyeye teref gelib danışmaq isteyirdi ki Ülviyye onun sözünü ağzında qoyub. “Çox yorğun ve esebiyem indi yox. Sabah.. Sabah ne qeder istesen danlayarsan. He bir de bil ki, men o Reşadla evlenmeyeceyem. o soxulcan menim bütün eseblerimi korladı.”
- Gelecek erin haqqında düzgün danış.
- Ne?
- Eşitdin. Biz Gülyaz xanımla danışdıq. Gelen hefte seni istemeye gelecekler. Oğlan evde deyib ki, o qızdan başqası heyat yoldaşım olmayacaq
- Ne haqla? Axı
- Ülviyye! Onsuzda bu gün meni biabır etdin. Atanla sene verdiyimiz terbiyeni nümayiş etdirirdin. Ayıb olsun sene
- Ana başa düşmürsen. Onun menimle danışdığı tonu görseydin
- Neyini görüm. Medeni ağıllı, işi gücü yerinde, evin de bir tek oğlu. Bundan artıq bir qadına ne lazımdır?
- Çox şey.. inan ana bundan daha çox şey lazımdır. Hetta senin sadaladığın o pul var dövlet iş güc ad san.. onlar heç lazım da deyil.
- Ülviyye! Sesini yükseltme mene. Bu gün ora geden kimi

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 178 >>