dönmüşdü.
- Niye ağlamısan? Bu sözü demişdi ki, Gülnaz qapıda göründü. Ülviyye anasına baxıb. – ondan soruş dedi ve sağollaşıb evden çıxdı. (Muellif Lili Sh)
- Gülnaz ne olub bu qıza?
- Heç ne.. Cavandır. Indi etiraz edir, amma öyreşecek zamanla.
- eminsen. Mence biz telesik qerar verdik. Heç ne Ülkerden deyerli ola bilmez
- O ne sözdür. uşaqlıq edir fikir verme ona. Hem söz vermişik artıq. Geri dönüş ayıbdır bizim üçün
- Menim qızım her şeyden daha önemlidir
- Ay kişi narahat olma 2-3 güne öyreşecek her şeye. Evin tek qızıdır deye her nazı ile oynamışıq indi de erköyünlük edir. Hem yaxşı olardı ki, qızımızı naxelefin biri aldatsın gözü yaşlı qoysun ömür boyu?
- He düzdür amma..
- Gel dek seher yemeyini verim. Narahat olma düz edirik.
Ülker özü de ferqine varmadan avtobusla metroya qeder gedeceyi 30 deqiqelik yolu piyada getmişdi. Fikirden beyni dağılacaqdı. Reşadın sifeti, özünden razılığı bu qeder tesir etmemişdi neinki anasının yad insan kimi danışması. Ele bil düşmeni idi. Çalan telefon sesi onu bir anlıq fikriden yayındırdı. Elini telefona atanda cavabsız zengler ve smsmler gördü. Hamısı Nergizden idi. Üzr isteyirdi dünenkine göre. Amma içinde bir tanımadığı nömre var idi. Hem zeng hem sms nömerini tanımadığından smsmi oxuyub sonra zeng vurmaq qerarına geldi. İşi ile elaqedar ona çox vaxt başqa nömrelerden zeng gelirdi. Düşündü ki, bu da onlardan biridir. “Salam. Necesiniz? Menem Şehriyar. Ümid edirem narahat etmedim” Ülviyye elinde telefon donmuşdu. He o bilirdi ki, nömresi artıq Şehriyarda var, amma düneneden olanlar onu o qeder üzmüşdü ki, Şehriyarı tamam unutmuşdu. Ya da eslinde unutmamışdı, bütün mübarizesi onun üçün idi. Şehriyar üçün.
Şehriyar ise seherin gözü açılmamışdan telefon elinde fırlanırdı. Her deqiqe telefonun işığını yandırın ekrana baxıb meyus halda bağlayırdı.
- Telefonun sesini almısan?
Elçinin sesi onu fikirden ayırdı.
- Ne?
- Deyirem telefonun sesini almısan
- Yox.
- Onda narahat olma sms ya da zeng gelse çalacaq.

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 178 >>